മഴയത്ത് ഒരു പെൺകുട്ടി [വാത്സ്യായനൻ] 446

ഇപ്പോൾ അതിനു പറ്റിയ സാഹചര്യങ്ങളെല്ലാം ഒത്തു വന്നിരിക്കുന്നു. സമയം രാത്രി ഒന്നര മണി. പവർ കട്ട് ആയതിനാൽ എങ്ങും വെട്ടമില്ല. ആരും കാണുമെന്ന് പേടിക്കേണ്ട. അല്ല! അഥവാ ആരെങ്കിലും കണ്ടാലും എന്താണ്? കാണണം. അതാണല്ലോ തനിക്കു വേണ്ടത്. കാണരുതെന്ന് ചിന്തിക്കാൻ എങ്ങനെ തനിക്കു തോന്നി എന്ന് ശാലിനി അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. നഗ്നതയെക്കുറിച്ച് സമൂഹം പഠിപ്പിച്ചു വെക്കുന്ന വിലക്കുകൾ ഇപ്പോഴും തൻ്റെ മനസ്സിൽ അവശേഷിക്കുന്നു എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ കഷ്ടം തന്നെ.

മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ എന്ന് ശാലിനി ആദ്യം ആലോചിച്ചെങ്കിലും മുൻവാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അമ്മയോ അച്ഛനോ ഉണരാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട് എന്നതിനാൽ അതു വേണ്ട എന്ന് അവൾ തീരുമാനിച്ചു. ടെറസിൽ പോകാം. ഇരുനില വീടായതിനാലും അടുത്തെങ്ങും തങ്ങളുടെ വീടിനൊപ്പം ഉയരമുള്ള മറ്റ് വീടുകൾ ഇല്ലാത്തതിനാലും അല്പം സ്വകാര്യത കിട്ടും; തനിക്കത് ആവശ്യമില്ലെങ്കിലും ഏതെങ്കിലും സദാചാരഭ്രാന്ത് പിടിച്ചവർ കണ്ടിട്ട് താൻ മനഃപൂർവം നഗ്നതാപ്രദർശനം നടത്തി എന്ന് കുറ്റപ്പെടുത്താനുള്ള സാദ്ധ്യത ഒരു പരിധി വരെ ഒഴിവാക്കാൻ അത് നല്ലതാണ്.

ആദ്യം തൻ്റെ മുറിയിൽ പോയി ശാലിനി വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചു. ആദ്യം നൈറ്റ്ഗൗൺ ഊരിയെറിഞ്ഞു. അടുത്തതായി പാൻ്റീസ്. ഒടുവിൽ ബ്രായും കൂടി ഉരിഞ്ഞു മാറ്റി അവൾ ഉടയാടകളിൽനിന്ന് വിടുതൽ പ്രാപിച്ച് പൂർണനഗ്നയായി. തൻ്റെ മറയില്ലാത്ത സൗന്ദര്യം കണ്ട് ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി ശാലിനി നിലക്കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.