മീരയുടെ ഹൃദയം വീണ്ടും വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു. “ഹോസ്” എന്ന വാക്ക് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ചിത്രം – നീളമുള്ള, ശക്തിയുള്ള ഒന്ന്. അവൾ വേഗം സാരി ശരിയാക്കി, “വരാം ചേട്ടാ,” എന്ന് പറഞ്ഞു. രാജൻ ചേട്ടന്റെ പൂന്തോട്ടത്തിൽ ചെന്നപ്പോൾ അയാൾ ഹോസ് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു. ലുങ്ങി മടക്കി വെച്ചിരുന്നതിനാൽ, തുടകളുടെ കട്ടി വീണ്ടും കാണാം. “ഇതാ മോളേ, ഹോസിന്റെ അറ്റം ലൂസാണ്. വെള്ളം പൊട്ടി ചീറ്റുന്നു. നീ ഒന്ന് പിടിച്ചു നോക്ക്.”
മീര ഹോസിന്റെ അറ്റം പിടിച്ചു. രാജൻ അടുത്തു വന്നു, അയാളുടെ കൈ അവളുടെ കൈയിൽ മുട്ടി. “അങ്ങനെ പിടിക്ക് മോളേ, നല്ല ടൈറ്റായി. അല്ലെങ്കിൽ വെള്ളം എല്ലായിടത്തും തെറിക്കും. പക്ഷേ ചിലപ്പോൾ അങ്ങനെ തെറിക്കുന്നത് നല്ല രസമാ, അല്ലേ?” അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ നനഞ്ഞ സാരിയിലേക്ക് പോയി. “തെറിക്കുന്നു” എന്ന വാക്ക് കേട്ടപ്പോൾ മീരയുടെ ശരീരം തരിച്ചു.
അവളുടെ പാന്റി വീണ്ടും നനഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“ചേട്ടാ, നിങ്ങൾ തന്നെ ചെയ്യൂ,” അവൾ വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു. രാജൻ ചിരിച്ചു: “ശരി, പക്ഷേ നീ നോക്കി നിൽക്ക്. ഹോസ് പിടിച്ച്, മെല്ലെ അകത്തേക്ക് തള്ളി… അപ്പോൾ വെള്ളം നല്ല ഫോഴ്സോടെ വരും. നിനക്ക് ഇഷ്ടമാകുമോ അങ്ങനെ?” അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ ഇരട്ട അർത്ഥം നിറഞ്ഞിരുന്നു. മീരയുടെ കാലുകൾ ഞെരുങ്ങി, അവൾക്ക് ഇരിക്കാൻ വയ്യാത്ത പോലെ തോന്നി.
ഹോസ് ശരിയാക്കിയ ശേഷം, രാജൻ അവളെ നോക്കി: “മോളേ, നിന്റെ പൂന്തോട്ടം നല്ല വളർച്ച ആണല്ലോ. ചെടികൾ എല്ലാം നല്ല വളർച്ചയുള്ളത്. എന്താ രഹസ്യം? നല്ല വെള്ളം കൊടുക്കുന്നോ?” അയാൾ കണ്ണിറുക്കി. അയാളുടെ വാക്കുകൾ അവളെ കൂടുതൽ ഉത്തേജിപ്പിച്ചു. അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞു: “അറിയില്ല ചേട്ടാ… പക്ഷേ ഇപ്പോൾ കൂടുതൽ ചൂട് തോന്നുന്നു.”

Now on track നന്നായിരിക്കുന്നു
Bro rathishalabkal bagi ezhuth bro