മീരയും അനീറ്റയും ഒരു ബസ് യാത്ര [Sojan] 321

പുറത്തുനിന്നും ഇരുമ്പിന്റെ ഗോവണി വഴി കാർപോർച്ചിന്റെ സൈഡിലൂടെയാണ് അകത്ത് പ്രവേശിക്കുന്നത്.

വാതിൽ തുറന്ന് അകം കാണിച്ച ശേഷം ടി.വി.യും ഓൺ ചെയ്ത് ബിസ്‌ക്കറ്റുകൾ ഇട്ടുവയ്ക്കുന്ന ഒരു കണ്ടെയ്‌നർ എടുത്ത് അനീറ്റയുടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തു…

‘ഇത് മിച്ചം വച്ചേക്കരുത് മുഴുവൻ തീർത്തേക്കണം,’ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ഗോപിക പോയി.

ഗോപിക പോയതും അനീറ്റ സ്‌റ്റെപ്പിലേക്കുള്ള വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. അവരിരുവരും ആ റൂം ആകപ്പാടെ ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു, അനീറ്റ ആഴ്ച്ചയിൽ ഒന്ന് വരുന്നതാണിവിടെ.

മീരയ്ക്ക് സ്ഥലം നന്നായി പിടിച്ചു.

ലാസ്യവതിയായി ചെറിയ പരിഭ്രമത്തോടെ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്ന അനീറ്റയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് മീര ചെന്നു.

മീര ഷോളും ബാഗും മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു. പെട്ടെന്ന് അനീറ്റയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

‘സൂത്രക്കാരിയാണല്ലോ? കാര്യം സാധിച്ചെടുത്തു അല്ലേ? ഭയങ്കര ബുദ്ധിതന്നെ, ഞാൻ ഒട്ടും വിചാരിച്ചില്ല നടക്കുമെന്ന്.’ മീര പറഞ്ഞു.

അവർ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മീര അനീറ്റയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉമ്മ വച്ചതിനാൽ സംസാരം മുറിഞ്ഞു.

അനീറ്റ മീരയുടെ അടുത്ത് ഒരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെ പോലെ പരുങ്ങി ഇരുന്നു. അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയോ സങ്കോചം തോന്നി.

അത് കണ്ടപ്പോൾ മീരയ്ക്ക് കാമം പിന്നെയും കൂടി. അവൾ അനീറ്റയുടെ മൂക്കിൽ നിന്നും വിരൽ താഴേയ്ക്ക് ഓടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു, ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി.. പിന്നെ അവിടെ നിന്നും താഴേയ്ക്ക് കഴുത്തിലൂടെ മാറിലെത്തി. വലത്തെ കൈകൊണ്ട് അനീറ്റയുടെ ഇടത്തെ മുലയുടെ മുകളിൽ മൃദുവായി തലോടി.

കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരിയെടുക്കുന്നതു പോലെ താഴെനിന്നും മുകളിലേയ്ക്ക് തള്ളി. അനീറ്റ കൈകൾ കട്ടിലിൽ കുത്തി അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു, അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ കുനിഞ്ഞിരുന്നു.

ഹൃദയം ടപ് ടപ് എന്ന് ഇടിക്കുന്നു.

‘ചേച്ചി ഞാൻ ടോയിലെറ്റിൽ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരട്ടെ?’

‘ഞാനും വരണോ?’

‘പോ ചേച്ചി, ഞാനിപ്പോൾ വരാം.’

മീര അതിന് അനുവദിച്ചു. ആദ്യം മുതൽ ഒന്നു കൂടി കൊച്ചിന്റെ വെള്ളം ഒലിക്കുന്നത് കാണുകയും ചെയ്യാം.

ടോയിലറ്റിൽ പോയി തിരിച്ചുവന്ന അനീറ്റയെ മീര വീണ്ടും പിടിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.

അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി അനീറ്റയുടെ കഴുത്തിലും കവിളിലും ഉമ്മ വച്ചു. അനീറ്റ കണ്ണുകൾ പാതി അടച്ച് ആ സുഖത്തിൽ നിശ്ചലയായി ഇരുന്നു. ‘ചേച്ചി എന്നെ അങ്ങ് തിന്നട്ടെ’ അവൾ മനസിൽ ഓർത്തു.