മിസ്സ് 11 [Rashford] 361

കൊഃ ഡാ ഒന്ന് പതുക്കെ പോടാ.

കണ്ണന്‍ അതൊന്നും കേള്‍ക്കാതെ അനിതയുടെ ചേഷ്ടകള്‍ കണ്ട് വണ്ടി വിട്ടു. അനിത അവളുടെ ഓരോ വിരലും അവനെ ചപ്പി കാണിച്ചോണ്ട് അവനെ കൊതിപ്പിച്ചോണ്ടിരുന്നു. കുണ്ണ ചപ്പുന്നത് അനിത വിരലുകള്‍ ചപ്പി. വായില്‍ നിന്ന് വിരലിടെക്കുമ്പോള്‍ അതില്‍ പറ്റിപിടിച്ചിരിക്കുന്ന ഉമിനീര് കണ്ട് അത് നക്കിയെടുക്കാന്‍ തോന്നി കണ്ണന്. അവന്‍ മനസ്സിനെ ഒരു വിധം നിയന്ത്രിച്ചു. വണ്ടിയില്‍ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. അവര്‍ വേഗം എയര്‍പ്പോര്‍ട്ടിലെത്തി. സമയം ഏതാണ്ട് 5.30 ആയി. വണ്ടിയുകൊണ്ട് അവരെ ഫ്രണ്ടില്‍ കൊണ്ടിറക്കി.

ലഗേജെല്ലാം ഇറക്കിവെച്ച് കണ്ണന്‍ കാര്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്യാന്‍ പോയി. അനിതയും ഫ്രണ്ടില്‍ ഇറങ്ങി. അവന്‍ വണ്ടി പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിട്ട് ഫ്രണ്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ കുഞ്ഞയും കൊച്ചച്ഛനും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്നു. അത് കണ്ട് അവന് അത്ഭുതമായി. കുഞ്ഞ ഇനി ആക്ടിംഗാണോ അതോ റിയലാണോ എന്നവന് മനസ്സിലായില്ല. എന്തായാലും കരയുന്നൊക്കെയുണ്ട്.

കണ്ണന്‍ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ അനിത അയാളില്‍ നിന്നെ അടര്‍ന്ന് മാറി. അവള്‍ കണ്ണനെ കരഞ്ഞോണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എന്താ നടക്കുന്നത് എന്നവന് മനസ്സിലായില്ല. എന്നാല്‍ അവളുടെ നെഞ്ചിലെ മുഴുത്ത മാംസഗോളങ്ങള്‍ അവനിലേക്ക് ഇടിച്ച് കേറി. ഒരു നിമിഷം അവനാ മൃദുലതയില്‍ മയങ്ങിപോയി. അനിതയെ എപ്പോള്‍ കെട്ടിപ്പിടിച്ചാലും കണ്ണന്‍റെ കൈകള്‍ അവളുടെ പറക്കുണ്ടികളെ പരിപാലിക്കാതെ വിടില്ല. പക്ഷെ സാഹ്ചര്യമറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് സംയ്മനം പാലിച്ചു.

അവന്‍ കൊച്ചച്ഛനെ നോക്കിയപ്പോള്‍ പുള്ളി പറഞ്ഞു പോകുന്നതിന്‍റെ സങ്കടമായി രിക്കും എന്ന്. അത് കണ്ണന് ചിരി പൊട്ടിയെങ്കിലും കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്തു. കൊച്ചച്ഛനും ചെറുതായി ചിരിച്ചു. അയാള്‍ക്ക് അറിയില്ലല്ലോ അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ കടി. അതോണ്ട് കണ്ണന്‍ അവളെ പുറകില്‍ നിന്ന് തടവികൊണ്ടിരുന്നു. അവന്‍റെ കൈകള്‍ അവളുടെ ബ്രായുടെ മെലെ നടന്നു.

കൊഃ എടാ, ഞാന്‍ എന്നാല്‍ കേറുവോ, എടീ.

കുഞ്ഞ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്നു. എന്നാലും ഒരു കൈ കണ്ണന്‍റെ ഇടുപ്പിന് ചുറ്റും ക്രോസാക്കി അവള്‍ പിടിച്ചു. കണ്ണനും അത് പോലെ അവളുടെ ഇടുപ്പിന് വട്ടം പിടിച്ചു. കൊച്ചച്ഛന്‍ കണ്ടാലും അവന് വലിയ വിഷയമല്ലായിരുന്നു.

കൊഃ ഞാന്‍ കേറുവാ, കേറി കഴിഞ്ഞ് മെസേജിടാം. ഓക്കെ അനിതഃ ശരി ചേട്ടാ. കൊഃ എടാ ഇവളെ നോക്കികൊണേ കേട്ടോ. നിന്നെയാ ഏല്‍പ്പിക്കുന്നെ കേട്ടല്ലോ.