മിഴി 8 [രാമന്‍] [Climax] 1487

“നിനക്കാരാ ഭംഗിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞത്….?..”  സത്യസന്ധമായി ചോദിച്ചു. ഒരു നാണവും ചിരിയുമൊക്ക  മുഖത്തുണ്ട്.

“ണ്ടൊ…?.” ചോദ്യം കേട്ടപ്പോഴേ. ഞാൻ അവളോട് ഒട്ടി ആ വയറിൽ കൈ ചുറ്റി പിടിച്ചു നിന്നു.മുകളിൽ നിന്ന് കുണുങ്ങൽ

“അഞ്ജന മിഴികളോ…

കാതിലെ കടുക്കാനോ?

മിന്നുന്ന പുഞ്ചിരിയോ

മെയ്യഴകോ…” നാല് വരി ഞാൻ മൂളി. പിന്നെയാ കവിളിൽ ഒരുമ്മകൂടെ കൊടുത്തു. ഇരുട്ട് വീണു കിടന്ന റോട്ടിൽ വീഴുന്ന ചീള് പോലുള്ള വെളിച്ചം കണ്ണാടിയിൽ വന്നു ചെറിയമ്മയുടെ മുഖത്തുകൂടെ പോവുന്നുണ്ട്.ചുണ്ടിലാണേൽ നല്ല ചിരിയുണ്ട്.മുടിയിൽ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മണമുണ്ട്.

“വൃത്തികേട് കാട്ടല്ലേ…..” കൊഞ്ചുന്നയവളുടെ ഓർമിപ്പിക്കൽ. സ്നേഹമവളോട് കുമിഞ്ഞു കൂടി. ഷെറിനെന്നത് വേദനയല്ലാതെയായി. നോവല്ലാതെയായി ഇവളില്ലായിരുന്നെങ്കിലോ?.

ഷെറിന്‍റെ കൂടെ റൂമിൽ പോയപ്പോ മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്‍റെയും ഷെറിന്‍റെയും ഒരുമിച്ചുള്ള ഫോട്ടോയടക്കം അവിടെ കണ്ടെന്നു ഒരു ഭീഷണിയിടെയാണ് അവള്‍ പറഞ്ഞത്. ഷെറിന്‍റെ സംസാരത്തെ പറ്റിയും, സ്നേഹത്തെ പറ്റിയും അവള് മെല്ലെ വിവരിക്കുമ്പോ ചെറിയൊരു ചിരി വരാതിരുന്നില്ല.

“പിന്നെ അഭീ…പോരാൻ നേരമവൾ പറഞ്ഞന്തെന്താന്നറിയോ?….” മിന്നുന്ന ചിരിയോടെ അവളെന്നെ നല്ലവണം നോക്കി.

“ന്താ പറഞ്ഞത്? ”

” അവനെ നോക്കണേന്ന്…. ” ചിരി പിടിച്ചു വെച്ച് അവൾ വിരൽ നീട്ടിയെന്നെ കൊഞ്ചിക്കാന്‍ നോക്കി. ഒറ്റ തട്ട്. എനിക്ക് ചെറിയമ്മയെന്താ പറഞ്ഞത് എന്നായിരുന്നു അറിയേണ്ടത്.

“ന്നട്ട് നീയെന്ത് പറഞ്ഞു….?” മിന്നി മറയുന്ന വെളിച്ചം തിളക്കുന്ന അവളുടെ മുഖത്തിന്‌ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു..

“ഞാൻ പറഞ്ഞു അവനെ പൊന്നു പോലെ…..” അവൾ നിർത്തി. ചിരിയാണ് മുഖത്തു..

“പൊന്നു പോലെ? ” ആകാംഷ കൂടി.

“പൊന്നു പോലെ ഉരുക്കി കളയും ന്ന്…” തെണ്ടി. വല്ല്യ ബിൽഡപ്പ് ഇട്ട് കൊണ്ട് വന്നു നശിപ്പിച്ചു. മങ്ങി പോയ മുഖം കണ്ടു അവൾക്ക് സങ്കടം. എന്ത് അഭിനയമാണോ ജന്തുവിന്..

“ഇയ്യോ ല്ല ന്‍റെഭിയെ ഞാനങ്ങനെ പറയോ…?”

“പറയും നീയല്ലേ അങ്ങനെയേ പറയു….”

“പോടാ… ശെരിക്ക് ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ചിരിച്ചത് മാത്രേള്ളൂ. അവളെന്ത്‌ കരുതിയോ ആവോ?…..” ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോന്നതാല്ലേ??.ന്നട്ടാണ് ഈ വീമ്പിളക്കൽ.

” അല്ലേലും പോത്ത് പോലെ വളർന്ന നിന്നെയൊക്കെ എന്ത് നോക്കാനാണ്… ” സീരിയസ് പോലെ പറഞ്ഞ പറ്റിക്കാമെന്നാണ് വിചാരം.