മോഡേൺ ഫാമിലി ഇരട്ടകൾ വിജിയും സനലും [വാത്സ്യായനൻ] 320

“കോൺഡം ഒണ്ടാരുന്നോ കുഞ്ഞുങ്ങളേ?” അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് റോസ്മിൻ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല … .” — സനൽ.

“ങേ ഇല്ലേ? പിന്നെ എന്നാ ചെയ്തു?” റോസ്മിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ തെല്ല് പരിഭ്രമം കലർന്നിരുന്നു.

അയാളെ വിജി വായ തുറന്ന് നാവു നീട്ടി കാണിച്ചു.

“കുടിച്ചോ?” റോസ്മിന് സമാധാനത്തോടൊപ്പം ജിജ്ഞാസയും.

അവൾ ഒരു നാണിച്ച പുഞ്ചിരിയോടെ ഉവ്വെന്ന് തല കുലുക്കി.

ഒരു കുസൃതി പറയാൻ വന്നത് വേണ്ടെന്നു വച്ച് റോസ്മിൻ ചിരിയോടെ ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി. പിന്നെ താൻ എന്തിനാണോ വന്നത് ആ വിഷയത്തിലേക്ക് കടന്നു.

“അതേ, ഞാനൊരു കാര്യം പറയാനാ വന്നെ. ഒന്നല്ല രണ്ട്. ആദ്യത്തേത് എന്നാന്നു വെച്ചാൽ — നിങ്ങള് തമ്മിൽ എന്നാ വേണേൽ ആയിക്കോ, അതൊക്കെ നിങ്ങടെ രണ്ടാളിൻ്റേം സ്വാതന്ത്ര്യം. പക്ഷേ ഇവിടെ ആരുമില്ലാത്തപ്പഴോ അല്ലേൽ ഞാൻ മാത്രം ഒള്ളപ്പഴോ. ലാലു അറിയരുത്. കാര്യം എന്നാണേലും അയാള് ആങ്ങളേം പെങ്ങളും തമ്മിലൊള്ള സെക്‌ഷ്വൽ റിലേഷൻ ഒക്കെ അംഗീകരിക്കാൻ മാത്രം ബ്രോഡ്-മൈൻഡഡ് അല്ലെന്നാ എൻ്റൊരു ധാരണ. അതുകൊണ്ട്, ശരിക്കും സൂക്ഷിച്ചോളണം, കേട്ടോ?”

രണ്ടാൾക്കും സമ്മതം. റോസ്മിൻ തുടർന്നു.

“ശരി, അടുത്തത് പറയണ്ട കാര്യമില്ലാരിക്കും, എന്നാലും — പ്രൊട്ടക്‌ഷൻ യൂസ് ചെയ്തോളണം രണ്ടാളും. അകത്ത് കളയുന്നില്ലേലും ശരി, അതു കൂടിയേ പറ്റത്തൊള്ളു. ഇതിപ്പം ഇങ്ങനത്തെ ഒരു … സിച്ചുവേഷനും കൂടെ ആയതുകൊണ്ട് ഒരു തരി പോലും റിസ്ക് എടുക്കാൻ പറ്റത്തില്ല.” ഒന്നു നിർത്തിയിട്ട് റോസ്മിൻ മക്കൾ ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി. “നിങ്ങടെ കയ്യിൽ സ്റ്റോക്ക് ഒണ്ടോ, സാധനം?”

സനൽ ചുമൽ കൂച്ചി. “കണ്ണാ റോസ്മീ, നാൻ വന്ത് സിംഗിൾ പസങ്ക താൻ — ആനയില്ലാത്തിടത്തെന്തിനാ തോട്ടി?”

വിജിയും നിഷേധാർഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

“ഇന്നാ, തൽക്കാലം ഇതു വെച്ചോ.” റോസ്മിൻ തൻ്റെ പൈജാമയുടെ പോക്കറ്റിൽനിന്ന് മൂഡ്സ് കോൺഡത്തിൻ്റെ കറുത്ത നിറത്തിലുള്ള ഒരു പായ്കറ്റ് എടുത്തു നീട്ടി. സനൽ അതു വാങ്ങി.

“എക്സ്ട്രാ പ്ലെഷർ.” പായ്കറ്റിന്മേൽ ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങളിലുള്ള എഴുത്ത് അവൻ ഉറക്കെ വായിച്ചു. വിജിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.