മോനൊരു പെണ്ണ് [Sandhya] 321

കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി മെല്ലെ കുനിഞ്ഞ് ഞാൻ എന്റെ ക്‌ളീവേജ് ഒക്കെ കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു.. ഞാൻ പതിവുപോലെ പെണ്ണിന്റെ ജോലികളിലേക്ക് കടന്നു.. അമ്മ വീടൊന്ന് അടിച്ചുവാരിയിടാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.. ഞാനതിലേക്ക് കടന്നു.. അത്യാവശ്യം നന്നായി വിയർത്തിരുന്നെങ്കിലും തലേന്ന് അമ്മ ഇട്ട് അത്യാവശ്യം മുഷിഞ്ഞിരുന്നകൊണ്ട് വിയർക്കുമോ എന്ന പേടിയൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല എനിക്ക്..

പെട്ടെന്നാണ് കോളിങ് ബെൽ അടിച്ചത്.. ഈശ്വരാ… ഞാനൊന്ന് വിറച്ചുപോയി.. ഒരു വേള അച്ഛനായിരിക്കുമോ… ഞാൻ ഡോറിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. വാതിലിൽ ഒരു മുട്ട് കേട്ടപ്പോൾ അത് അച്ഛനായിരിക്കുമെന്ന് തോന്നി..

“അച്ഛാ… – ഞാൻ മെല്ലെ വിളിച്ചു… മറുഭാഗത്ത് നിന്ന് മറുപടിയൊന്നും വന്നില്ല…ഈശ്വരാ.. പണി പാളി.. അച്ചനല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു.. ഞാൻ അകത്തുണ്ടെന്ന് അവരറിയുകയും ചെയ്തു… വാതിലിൽ ഒന്നുകൂടി മുട്ടിയതോടെ എന്റെ തലയിൽ ഒരു ഇടിമിന്നൽ അടിച്ചു… ഞാനെന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു.. വേഗം പോയി ഡ്രസ്സ് മാറാം… എന്നാലും കണ്മഷിയൊക്കെ കഴുകാൻ നല്ല സമയമെടുക്കും… ഞാൻ ശെരിക്കും പെട്ടു..

“തുറക്ക്… – ഒരിത്തിരി സമയം കഴിഞ്ഞ് വാതിലിനടുത്ത് അച്ഛന്റെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദം.. ഹോ ജീവൻ നേരെ വീണു… അച്ഛൻ തന്നെയാണല്ലോ അത്..
“ഇല്ല.. അവിടെ നിക്ക് കുറച്ച് നേരം… – ഞാനും അൽപ്പ സമയം മിണ്ടിയില്ല.. ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു നേർത്ത നിശബ്ദതയുടെ ഗ്യാപ്പ് വന്നു.. ഒരു മിനിറ്റിൽ എന്നെ തീ തീറ്റിച്ച ആളെയൊന്ന് കളിപ്പിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി… അച്ഛനൊന്ന് കൂട്ടി തട്ടി…
“ഡാ..
“എന്താ ഇത്ര തിരക്ക്… ഇത്ര നേരം മിണ്ടാതിരുന്ന ആളല്ലേ..
“കളിക്കല്ലേ.. ഞാൻ ചവിട്ടി തുറക്കുമെ.. – അച്ചൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..