മൂടൽ മഞ്ഞ് 1 [ലസ്റ്റർ] 173

ഭാഗം 7:

കാറില്‍ അവളെ സീറ്റില്‍ കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തിയപ്പോള്‍ അനുസരണയില്ലാത്ത മുലകള്‍ റൂഫ് ലൈറ്റില്‍ സ്വര്‍ണ്ണം പോലെ തിളങ്ങി.  അവള്‍ പണിപ്പെട്ടു ഷര്‍ട്ട് പിടിച്ചു വലിച്ചു മുലകളെ അതിനുള്ളിലേക്ക് ഒതുക്കി. ചുണ്ടുകള്‍ പൊട്ടി രക്തം കിനിയുന്നു. അവള്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലയും കുനിച്ചിരുന്നു, ഭയത്തിന്റെയും അപമാനത്തിന്റെയും സൂചിമുനകള്‍ തന്റെ അഭിമാനത്തെ കുത്തിനോവിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.

കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. പൊടുന്നനെ അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് വാഹിദിന്റെ കൈകള്‍ അവളുടെ കൈയില്‍ കേറിപ്പിടിച്ചു ഷര്‍ട്ട്‌ന്റെ പിടുത്തത്തില്‍ നിന്ന് ആ കൈകളെ മുക്തമാക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അവള്‍ സര്‍വ്വ ശക്തിയും തന്റെ കൈകളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു ഉറക്കെ കരഞ്ഞു. പക്ഷെ അവനെ അതിജീവിക്കാന്‍ തനിക്കെന്നല്ല ഒരാള്‍ക്കും സാധിക്കില്ലെന്ന് അവള്‍ക്ക് അറിയാം, കാരണം താന്‍ പരാജയപ്പെട്ട നാല് പേരെ 4 മിനിറ്റുകള്‍ കൊണ്ട് നിലം പരിശാക്കി തന്നെ പൂപോലെ ചുമന്നോണ്ട് വന്ന രാക്ഷസന്‍ ആണ്.

വാഹിദ് ഷര്‍ട്ട് രണ്ട് ഭാഗത്തേക്ക് വിടര്‍ത്തി അവളുടെ ഒരു മുല തന്റെ ഉള്ളം കൈയിലേക്ക് നിറച്ചു. അവന്റെ കൈകളില്‍ അത് പാകത്തില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്നു. എന്നിട്ട് മനോഹരമായ ഇളം പിങ്ക് നിറമുള്ള ഞെട്ടുകള്‍ക്ക് ചുറ്റും വളരെ മൃദുലമായി ഒന്ന് വിരല്‍ വട്ടം കറക്കി. എന്തോ പരിശോധിക്കുന്നത് പോലെ.

‘ മുറിവുണ്ടല്ലോ. ഡോക്ടറെ കാണുന്നോ? ടൗണില്‍ പോയി വരാം.’ അവന്‍ കൈ എടുത്തു അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു. എത്ര മനോഹരമായിട്ടാണ് അവന്റെ ശബ്ദത്തില്‍ ആര്‍ദ്രത കലരുന്നത് എന്നവള്‍ അതിശയിച്ചു. നേരത്തെ കണ്ട സിംഹ ഭാവമില്ല, പകരം ശക്തമായ മൃഗരാജന്റെ ഗാംഭീര്യം. മലര്‍ക്കേ തുറന്ന് കിടന്ന വസ്ത്രം പിന്നെ കൂട്ടിപിടിക്കാന്‍ അവള്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല, പേരിനു കൈകൊണ്ടു ഒന്ന് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു എന്ന് മാത്രം. അവള്‍ ഒന്നും പറയാതെ മുഖം തിരിച്ചു ഇട്ടിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. കരച്ചില്‍ നിര്‍ത്തി, മുഖത്ത് കല്ലിച്ച ഭാവം കടന്ന് വന്നു.