മൂടൽ മഞ്ഞ് 1 [ലസ്റ്റർ] 173

‘ആഹ്.  ന്റെ വാഹിദ്.. വയ്യ. എന്നെ ഇങ്ങനെ കൊല്ലല്ലേ മുത്തേ.. എന്നെ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും കൊണ്ട് പോകൂ.. ഞാനും നീയുമല്ലാതെ ഈ ലോകത്ത് മറ്റാരുമില്ലാത്ത ഏതെങ്കിലും സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക്.. ആഹ്.. അമ്മേ..’ അവള്‍ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അവന്‍ മുലകളിലൂടെ താഴോട്ട് ഇഴഞ്ഞു വിശാലമായ ഒതുങ്ങിയ അവളുടെ തളിര്‍ വയറില്‍ ഉമ്മവച്ചു. പൊക്കിളിലേക്ക് നാവു കടത്തി അതിന്റെ ആഴം തിരഞ്ഞു. അവള്‍ കിടന്ന് പുളഞ്ഞു. മുലയില്‍ നിന്ന് കൈ എടുത്തു ഇടുപ്പിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങളിലും തലോടിക്കൊണ്ട് അരയില്‍ ഉറപ്പിച്ചിരുന്ന പാന്റ് അഴിച്ചു പാന്റിയടക്കം താഴോട്ടു വലിച്ചു കാലിന്റെ മുട്ടിനു താഴേക്ക് നിര്‍ത്തി. അവള്‍ കാലുകള്‍ സൗകര്യത്തിന് വച്ചു കൊടുത്തു. മുട്ടിനു മുകളില്‍ നിര്‍ത്തിയ വസ്ത്രം അവള്‍ തന്നെ കാലുകള്‍ കൊണ്ട് ചവുട്ടി ഊരിയെറിഞ്ഞു, പിന്നെ കാല്‍ മുട്ടുകള്‍ വളച്ചു രണ്ടു തുടയും പിളര്‍ത്തി പൂറ് മലര്‍ക്കേ വിടര്‍ത്തി അവന്റെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് വഴിതെളിച്ചു കൊടുത്തു. ആ മനോഹരമായ കടിതടം ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ആര്‍ത്തി പിടിച്ചത് പോലെ അവന്‍ അതിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.

‘ ആഹ്.. വാഹിദ്… പ്ലീസ്.. അവിടെ ന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ.. കടിച്ചു പറിക്കൂ. എല്ലാം നിന്റേത് തന്നല്ലേ.’ അവള്‍ പുലമ്പികൊണ്ടവന്റെ മുഖം ആ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന മലര്‍ പിളര്‍പ്പിലേക്ക് അമര്‍ത്തി. രണ്ട് തുടയും പിടിച്ചു പൊളിച്ചു പിടിച്ചു വാഹിദ് പൂറിന്റെ ഉള്‍വശങ്ങളിലൂടെ ചുണ്ടോടിച്ചു. ചുണ്ടിന്റെ ചൂടും കുറ്റിരോമങ്ങളുടെ ഇക്കിളിയും തുടകളിലെ അവന്റെ കരുത്തുള്ള കരങ്ങളുടെ മൃദുല തലോടലും അവളെ യഥാര്‍ത്ഥ പെണ്ണിന്റെ പ്രണയ നിസ്സഹായതയുടെ കൊടുമുടി കയറ്റി. നിവൃത്തിയില്ലാതെ, എല്ലാ സഹനവും നിയന്ത്രണവും നഷ്ട്ടപ്പെട്ടുപോയ അവളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ വിസ്ഫോടാനമുണ്ടായി. പൂറിന്റെ ഇതളുകള്‍ നാവു കൊണ്ട് വകഞ്ഞു മാറ്റി, തന്റെ ചെമ്പിച്ചു ചുവന്ന ലിംഗമൊട്ടില്‍ അവന്‍ ചുണ്ട് ചേര്‍ത്തു നുണയാന്‍ തുടങ്ങിയതോടെ അവളുടെ ഞരക്കങ്ങളും കുറുകലുകളും ഉയര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ കരച്ചില്‍ പോലെയായി. ആദ്യ രതിമൂര്‍ച്ഛയുടെ ആദ്യമായ ഉന്മാദത്തില്‍, ഇന്നോളം അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത വേദനയാജനകമായ സ്വര്‍ഗ്ഗരോഹണത്തില്‍, വൈകാരിക പൊട്ടിത്തെറിയുടെ പാരമ്യത്തില്‍, നിലയ്ക്കാത്ത ജലപ്രവാഹം കൊണ്ട് ആ കടിതടം നനഞ്ഞു വഴുവഴുത്തു.