മൂടൽ മഞ്ഞ് 1 [ലസ്റ്റർ] 173

‘യ്യോ മതി മതി.. കൊല്ലല്ലേ വാഹിദ്.. ഹാവൂ.. ആഹ്.. ഹോഹ്… മതിയാക്കൂ പ്ലീസ്.. ‘

അവള്‍ കിടന്നു അരക്കെട്ട് അവന്റെ ആക്രമണത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷിച്ചെടുക്കാന്‍ കുതറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അവന്‍ അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നുയര്‍ന്നിട്ട് രണ്ട് കൈകൊണ്ടും അവളുടെ കൈകള്‍ മെത്തയിലേക്ക് അമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് കാലിന്റെ മുട്ടുകള്‍ അവളുടെ വിടര്‍ത്തി പിടിച്ചിരുന്ന ചന്തിയോട് അടുപ്പിച്ചു വച്ചു അരക്കെട്ട് അനായാസം താളത്തില്‍ അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അവളുടെ ഭാരിച്ച വലിയ ചന്തികളില്‍ അരക്കെട്ട് ഉയര്‍ന്നു പൂറ് വിടര്‍ന്നു നിന്നതിനാല്‍ അനായാസം അവളിലേക്ക് കേറ്റിയടിക്കാന്‍ അവന് സാധിച്ചു. അതൊരു വല്ലാത്ത സുഖമായിരുന്നു ശാരികയ്ക്ക്. ലോകം മറന്ന് ആ സുഖത്തിന്റെ പാരമ്യതയില്‍, അവള്‍ക്ക് ബോധം മറയുമെന്ന് തോന്നിപ്പോയ  മുഹൂര്‍ത്തത്തില്‍ ഒരു അലര്‍ച്ച  വാഹിദിന്റെ തൊണ്ടയില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വരികയും തന്റെ നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞു തളര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞ മദനചെപ്പിലൂടെ അവന്റെ  ചുട്ടുപഴുത്ത ലാവാപ്രവാഹം വിങ്ങിക്കുഴങ്ങി വീര്‍പ്പു മുട്ടികൊണ്ടിരുന്ന രതിനാളത്തിലേക്ക് നിറയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് ശരീരത്തില്‍ ഒരു മിന്നല്‍ പ്രവാഹമുണ്ടായതും ഒന്നടങ്കം രോമാഞ്ചം ഉണ്ടായതും അവള്‍ അറിഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ കൂമ്പിപ്പോയി, ഉറക്കച്ചടവ് കണ്ണിലേക്കു ഇരച്ചു വന്നു. എന്നിട്ടും നിര്‍ത്താതെ അലറിയും ഞരങ്ങിയും മുക്രയിട്ടും സിംഹ വീര്യത്തോടെ അവന്‍ അവളെ അടിച്ചു തകര്‍ത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. കുഴഞ്ഞ പൂറിലേക്ക് അവന്റെ ലിംഗം ആഞ്ഞാഞ്ഞു കേറിയിറങ്ങുന്ന ഈറന്‍ ശബ്ദം അവരുടെ സീല്‍ക്കാരങ്ങളെയും ഞരക്കങ്ങളെയും മത്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. അടിയുടെ കരുത്ത് വര്‍ദ്ധിക്കുകയും തീവ്രമായ സഹനത്തിന്റെ ഭ്രാന്തമായ കൈയടക്കത്തിനൊടുവില്‍  അവളുടെ ഇളകിത്തുള്ളിയാടുന്ന കൂര്‍ത്തു വീര്‍ത്തു തുടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന മുലകളിലേക്ക് വാഹിദ് തന്റെ ഉറച്ചുകല്ലിച്ച നെഞ്ചടിച്ചു വീണു കിതച്ചു. അവള്‍ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പുറം തലോടി മുടിയില്‍ വിരലോടിച്ചും ചെവിയിലും കവിളിലും നെറ്റിയിലും മാറി മാറി ചുംബിച്ചു. അവന്‍ അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ അടിയിലൂടെ കൈകടത്തി തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്‍ത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളില്‍ പല്ല് ചേര്‍ക്കാതെ കടിച്ചു. ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് കവിളില്‍ ചപ്പിക്കൊണ്ട് കിടന്നു കിതച്ചു. ‘ ന്റെ മുത്ത്.. എന്റെ പെണ്ണ്.’ വാഹിദ് കിതപ്പിനിടയില്‍ ആത്മഗതം പോലെ മന്ത്രിക്കുന്നത് അവള്‍ കേട്ടു.