മൂടൽ മഞ്ഞ് 1 [ലസ്റ്റർ] 174

ചീവീടുകളുടെയും കാട്ടു മരങ്ങളിലെ ചെള്ളുകളുടെയും കരച്ചില്‍ ഏകാന്ത ഭീകരമായൊരു മൂകതയെ സജീവമാക്കുന്നുണ്ട്. നിരന്തരം വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ വേഗത്തില്‍ നടന്നു. പിന്നില്‍ കാല്‌പെരുമാറ്റം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ. ചെരിപ്പിന്റെ ശബ്ദം പോലെ.. അവള്‍ക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ ഭയം തോന്നി. ഇടക്കിടക്ക് വാഹനങ്ങള്‍ ചീറിപ്പാഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍ അവള്‍ ആ വെളിച്ചത്തില്‍ അല്‍പ്പം ഓടും. പിന്നെ അടുത്ത വാഹനം വരാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് ഇനിയും പകലിന്റെ അവസാന വെട്ടം മാഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ഇരുട്ടിലൂടെ കാലുകള്‍ വലിച്ചു നീട്ടി നടക്കും. പെട്ടന്ന് ഫോണ്‍ കണക്ട് ആയി. മറുതലക്കല്‍ അച്ഛന്റെ ശബ്ദം.

‘ ഹലോ, എന്താ മോളെ. ‘ ആ സംസാരം കേട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ അവള്‍ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി. താന്‍  വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നു. കൂട്ടുകാരികളെ തിരികെ വിളിച്ചാല്‍ മതിയായിരുന്നു. ഈ സമയം അച്ഛന്‍ അമ്മയെ.. ഛെ ഞാന്‍ ചെയ്തത് മോശമായിപ്പോയി. അവള്‍ ചിന്തിച്ചു.

‘ ഒന്നൂല്ലഛാ. ഞാന്‍ ഷാപ്പില്‍ വന്നിരുന്നു അച്ഛനെ നോക്കി. ഒന്നിച്ചു പോകാം ന്ന് കരുതി. ഇപ്പൊ അടുത്തുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുവാ. ‘

‘ ഞാനൊരു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കൊണ്ട് എത്തിയേക്കാം. ഇപ്പൊ തന്നെ ഇറങ്ങുവാ. രാജന്റെ വാക്കുകള്‍. അവള്‍ ശരിയെന്നു പറഞ് കോള് കട്ടു ചെയ്തു.

അച്ഛനും അമ്മയും ബന്ധപ്പെടുന്ന സമയമാണ് താന്‍ വിളിച്ചോണ്ടിരുന്നത് എന്ന് അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി. അവരങ്ങിനെയാണ്. ഒഴിവ് ദിവസങ്ങളില്‍ ഇവിടെ വന്ന് കള്ള് മേടിക്കും. വീട്ടിലിരുന്നു ആസ്വദിച്ചു കുടിക്കും. ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ അന്ന് അമ്മയുടെ കൈയില്‍ നിന്ന് അച്ഛന് മാറാന്‍ പറ്റില്ല. അവര്‍ എല്ലാം മറന്നു തങ്ങളുടെ പ്രണയം മലര്‍ക്കേ തുറക്കും. അന്നത്തെ ദിവസം അമ്മയ്ക്ക് തന്നോട് വല്ലാത്ത വാത്സല്യം ആയിരിക്കും. ഒരു പക്ഷെ യാതൊരു സങ്കോചവും ഇല്ലാതെ, തങ്ങളുടെ ഭ്രാന്ത് തീര്‍ക്കാന്‍ അവസരം ഒരുക്കുന്നത് കൊണ്ടാവും.