മൂടൽ മഞ്ഞ് 1 [ലസ്റ്റർ] 173

‘കരുതിയത് പോലെ തന്നെ. അവര്‍ക്ക് ഇളക്കം തട്ടികഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നിട്ടും ആ വായി നോക്കി നിന്ന് കൊഞ്ചുന്നത് കണ്ടില്ലേ.’ അവളുടെ ശക്തി ചോര്‍ന്നു പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി. പെട്ടന്ന് അവള്‍ മുറിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി അങ്ങോട്ട് നടന്നു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ അവനോട് കളിച്ചു ചിരിച്ചു നിന്നിരുന്ന രണ്ട് പെണ്‍കുട്ടികളും അവള്‍  അടുത്തെത്തിയത് അറിഞ്ഞില്ല.

‘ന്നാലും ഒന്ന് ഞെക്കി നോക്കട്ടെ.. പ്ലീസ് ഇക്കാ. ഇതെന്തുവാ പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് പോലും ഇല്ലാത്ത ജാഡ.’ അലീന കൊഞ്ചുന്നു. ശാരികയുടെ നെഞ്ചു പിടക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എന്ത് ചെയ്യണം. ആര്‍ക്കും ഒന്നും അറിയില്ല, വെറും ഡ്രൈവര്‍.. എങ്ങിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണം. അവള്‍ നിന്ന് ഉരുകി. കൈകള്‍ പിണച്ചു കെട്ടി ഇരുണ്ട മുഖവുമായി അവള്‍ അല്‍പ്പം മാറി നിന്നു വീക്ഷിച്ചു.

‘ഇത്രേം മസ്സില്‍ ഉള്ള സ്ഥിതിക്ക് എല്ലായിടത്തും ഇങ്ങനെ തന്നാവുമല്ലോ. കട്ട മസ്സില്‍ ആണോ ഇക്കാ.’ സജ്ന ഗൂഢമായ അര്‍ത്ഥത്തോടെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അത് കേട്ട് അലീനയും കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു. അവരുടെ കവിളുകള്‍ തുടുത്തു.

വാഹിദ് കാര്യം മനസ്സിലായത് കൊണ്ട് അതിന് മറുപടി പറയാതെ അവിടെ നിന്ന് പോകാന്‍ തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ ശാരിക അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.

‘എന്താ ആര്‍ക്കെങ്കിലും ആ മസ്സില്‍ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണണം ന്നുണ്ടോ. എങ്കില്‍ ഇവിടെ നമുക്ക് ഒരു വെീം നടത്താം. ആര്‍ക്കാ നല്ല ഉറപ്പുള്ള മസ്സില്‍ ഉള്ളതെന്ന് നോക്കാം.’ അവള്‍ പരമാവധി തന്റെ മനോവിഷമം പുറമേ കാണാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. കണ്ണില്‍ നനവുണ്ടെന്നു വാഹിദ്‌ന് മനസ്സിലായി. ഞാന്‍ ഒരുത്തിയോടും ചിരിച്ചു കളിച്ചു പെരുമാറുന്നത് അവള്‍ക്ക് സഹിക്കില്ല, കാരണം ലോകത്തുള്ള ഭംഗിയുള്ള എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും അവളിപ്പോ ഭയക്കുന്നു. അവള്‍ കുറേകൂടി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. രണ്ട് പെണ്‍കുട്ടികളും ഭയത്തോടെ ഒന്നും പറയാതെ നിന്നു. ശാരിക വഹിദിന്റ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.