മൂടൽ മഞ്ഞ് 2 [ലസ്റ്റർ] 164

പിടിച്ചു നിൽക്കണം, ഇക്കയെ തോൽപ്പിക്കണം എപ്പോഴും താനല്ലേ ആദ്യം, ഇതിൽ ഇക്കയെ തോൽപ്പിക്കണം. അവൾ അവനെ വാരിയെടുത്തു മുലയിലേക്ക് പുതച്ചു. പുറത്തു നഖമിട്ടു മാന്തിക്കീറി. കഴുത്തിൽ ഭ്രാന്തമായ സുഖത്തിൽ സമനില നഷ്ടപ്പെട്ടു കടിച്ചു പിടിച്ചു. കടിച്ചിടത്തു തന്നെ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ഉരച്ചു സ്നേഹിച്ചു. പൂറ് മുന്നോട്ട് തള്ളി, തുടകൾ മുട്ട് മടക്കി അകറ്റി വച്ച് പരമാവതി പിളർത്തി വച്ച് ഞരങ്ങിയും കുറുകിയും കരഞ്ഞും അവന്റെ കരുത്തിൽ തൂങ്ങി പിടഞ്ഞു. പൂറ് പൊട്ടിയൊഴുകി. ഇക്കയെ അറിയിക്കാതെ പിടിച്ചു നിൽക്കണം. പുറമേ കാണിക്കരുത്. അവൾ മനസ്സ് ഉറപ്പിച്ചു സഹിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വയ്യ. വയ്യ.! ഇനിയാവില്ല, വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് എടുത്തേ പറ്റൂ..

“ഇക്കാ വേഗം. ആഹ്.. ന്റെ ഈശ്വരാ.. അയ്യോ.. വയ്യേ. എനിക്ക് ഇനിയും പറ്റില്ല പൊന്നിക്കാ.. അയ്യോ.. ആഹാ. ന്ത്‌ രസമാണ് ഇക്കാ. നിർത്തല്ലേ.. ആഹാ.. ഹൂഹ്.. ഉമ്മഹ്.. ഒന്ന് നിർത്തു മനുഷ്യാ എനിക്ക് വയ്യെന്റെ പോന്നേ.. അയ്യോഹ്..”

അവളുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു. പുറത്തേക്ക് കേൾക്കാതിരിക്കാൻ അവൻ അവളുടെ വായ വിഴുങ്ങി ഒടുവിൽ സർവ്വ നിയന്ത്രണങ്ങളും കൈവിട്ട് ഉറക്കെ ഞരങ്ങിക്കൊണ്ട്, പിന്നെ അലറിക്കൊണ്ട് അവളുടെ പൂറിന്റെ ചൂടുള്ള ഉള്ളറകളിലേക്ക് കുണ്ണ കുത്തിയമർത്തി ശുക്ലം ചീറ്റി. പിന്നെ വിയർപ്പിൽ മുങ്ങിക്കിതക്കുന്ന അവിളിലേക്ക് തളർന്നു വീണു കിതച്ചു. തന്റെ പൂറിൽ അപ്പോഴും അവന്റെ ലിംഗത്തിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി ഞെട്ടി ചൂടുള്ള ദ്രാവാകം ചീറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അവൾക്ക് സുഖകരമായിതോന്നി. വിയർത്തു കുളിച്ച രണ്ട് ശരീരങ്ങളും അത്രയേറെ സ്നേഹത്തോടെ പരസ്പരം പുണർന്ന് ലയിച്ചു കിടന്നു. സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ കണ്ണിൽ ആയിരമായിരം നക്ഷത്രങ്ങളും ഉറക്കച്ചടവിന്റെ അലസ്യവുമായി വാഹിദിനെ നോക്കി ശാരിക മന്ത്രിച്ചു.