മൂടൽ മഞ്ഞ് 2 [ലസ്റ്റർ] 164

“ഇക്കാ വേഗം.. ഞാൻ.. ഞാനിപ്പോ.. അആഹ്.. ന്താ സുഖംന്റെ പോന്നേ.. മതിയാകൂ.. വരാറായില്ലേ, പ്ലീസ്.. ഒഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്.. അടിക്ക് കുട്ടാ.. ന്റെ മുത്തേ ഉമ്മാഹ്..” അവൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു തന്നിലേക്ക് അമർത്തി വച്ചു. കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു പല്ലുകൾ കൂട്ടിക്കടിച്ചു സഹിച്ചു. എന്നിട്ടും അരക്കെട്ട് അവനിലേക്ക് തള്ളിപ്പിടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് മലർന്നു വളഞ്ഞു വിറച്ചു.

“അആഹ്.. ഇക്കാ.. ഹ്.. അആഹ്.. ഹാവൂ..”അവൾ ഉറക്കെ കാറാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ കടിച്ചു തൂങ്ങി.

അവന്റെ സർവ്വ നാടികളും വിജ്രംഭിച്ചു. മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി, കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു.

“ന്റെ മോളെ.. മുത്താവേ.. ആഹ്.. ആഹ്.. കാലുകൾ അടുപ്പിക്ക്.. അയ്യോ.. ആഹ്ഹ്ഹ്…” അവൻ സർവ്വ ശക്തിയും അവളിലേക്ക് പ്രയോഗിച്ചു ആഞ്ഞടിച്ചു. തന്റെ പൂറിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തീയുണ്ടകൾ പോലെ അവന്റെ വെള്ളം ചീറ്റിതെറിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. കണ്ണുകൾ ചുവന്നു മലർന്നു മോഹലസ്യം ബാധിച്ചു. എന്നിട്ടും കാറിയും ഞരങ്ങിയും ഉറക്കെ അലറിയും അവൻ അടിച്ചു തകർത്തു. ഒടുവിൽ അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് കുഴഞ്ഞു വീണു കിതച്ചു.

“ന്റിക്കാ.. ന്റെ പോന്നേ.. ഹാവൂ ന്നെ കൊല്ലുവാ ദുഷ്ടൻ.. എന്തൊക്കെ സൂത്രങ്ങളാ കൈയിൽ.”

അവൾ വാത്സല്യത്തോടെ, സുഖത്തിന്റെയും പ്രണയത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിന്റെയും സംതൃപ്തിയിൽ ശാരിക അവന്റെ മുടിയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് കിടന്നു. എവിടെയോ കോഴികൂവുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാം. കാക്കയുടെ ഒറ്റപ്പെട്ട കരച്ചിലും. പതിയെ പതിയെ അവളുടെ മുലയുടെ സുഖത്തിൽ ലയിച്ചു വാഹിദ് ഉറക്കിലേക്ക് വഴുതിപ്പോയി. അവന്റെ ഭാരം ചുമന്ന് ശാരിക ഉറങ്ങാതെ കിടന്നു. പതിയെ അവനെ തലോടികൊണ്ട് ഇടയ്ക്ക് ഉമ്മകൊടുത്തു കൊണ്ട് ശാന്തമായി, ജീവിതം എത്ര മനോഹരമാണെന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അങ്ങനെ കിടന്നു.