മൂടൽ മഞ്ഞ് 2 [ലസ്റ്റർ] 164

“തുഷാർ വിളിച്ചിരുന്നു. അങ്ങേരെ അറ്റാക്ക് ചെയ്തത് അബദ്ധമായിപ്പോയി എന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ആള് മുറ്റാണ്, ഒറ്റയാൻ. നോവിച്ചാൽ കേറി കരിമ്പിൻ കാട്ടിൽ മേയുന്നത് പോലെ ചികഞ്ഞിടും, സൂക്ഷിക്കണമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു.” അയാൾ ടോമിനോട് പറഞ്ഞു..

“ചേട്ടാ.. ജോസ് ചേട്ടാ ഒന്ന് അടിച്ചു തായോ.” പ്രീതി അയാളെ നോക്കി കെഞ്ചുന്ന പോലെ വികാര തരളയായി പുലമ്പി. അയാൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ബ്ലൗസ് വിടർത്തിയിട്ട് ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ വിയർപ്പിൽ കുളിച്ചു അവൾ അടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുവാണ്. മുഖം വിയർത്തു കുതിർന്നിരിക്കുന്നു. കണ്ണുകൾ ചുവന്നു നനഞ്ഞു പാതികൂമ്പി വികാരം മുട്ടി അവൾക്ക് പരിസരബോധമില്ലാത്ത പരുവമായിരുന്നു. അയാൾക്ക് സഹതാപം തോന്നി. എത്ര അച്ചടക്കമുള്ള പെണ്ണ് ആയിരുന്നു. ഈ കിടക്കുന്ന നായിന്റെ മോനാണല്ലോ അവളെ ഒരു തേവിടിശ്ശിയാക്കിയത് എന്ന് അയാൾ ചിന്തിച്ചു. ജോസേട്ടൻ എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ തുടയുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു തുടക്കൂട്ടിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി അൽപ്പം തയ്യാറെടുത്തു. പിന്നെ തന്റെ വണ്ണമുള്ള കൈ അതിനുള്ളിലേക്ക് കയറ്റി കൈത്തണ്ടയോളം ഇറക്കി പതുക്കെ പതുക്കെ മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ഇളക്കി. കൈ നന്നായി നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞു എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അടിയുടെ വേഗത വർദ്ധിച്ചു. അവൾ അയാളുടെ തലമുടിയിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ചു വലിച്ചു. ഇടക്ക് മുന്നോട്ട് കുനിഞ്ഞു മൂർദ്ധാവിൽ ചുംബിച്ചു. കാലുകൾ ഇറുക്കി കൈപ്രയോഗത്തിന്റെ ഇറുക്കം കൂട്ടി ഉന്മദിനിയെ പോലെ അലറി. അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ടു രതിമൂർച്ഛയുടെ പാരമ്യത്തിനിടുവിൽ അയാളെ തള്ളി മാറ്റാൻ നോക്കി. പക്ഷേ ആരോടോ ഉള്ള വെറുപ്പ്‌ തീർക്കുന്നത് പോലെ അവളിൽ അയാൾ കൈയിട്ട് കുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പലവട്ടം വെള്ളം പോയിട്ടും, ഇനിയൊരു സ്പർശനം പോലും സാധിക്കാത്ത വേദന അനുഭവിച്ചു കരഞ്ഞിട്ടും, കസേരയിൽ നിന്ന് കുതറി നിലത്തേക്ക് വീണു എഴുന്നേറ്റ് ഓടാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും അയാൾ അവളെ നിലത്തേക്ക് അമർത്തി കിടത്തി പൂറിനുള്ളിലേക്ക് കൈ മുട്ടോളം താഴ്ത്തി ആഞ്ഞാഞ്ഞടിച്ചു.