മൂക്കുത്തിപ്പെണ്ണിന്റെ മുന്നാഴി കുണ്ടി [? ? ? ? ?] 612

“അതും ശരിയാണ് …”

അവരുടെ സംഭാഷണം കേട്ടു നെറ്റിചുളിച്ചു കൊണ്ട് ചെമ്പകം തന്തയെ താങ്ങി നടന്നു. ചെമ്പകത്തിന്റെ ഒരു കൈ മുരുകന്റെ കൈയിൽ അവൾ ഇറുകെ പിടിച്ചാണ് തന്തയെ താങ്ങിയെടുത്തത്. മുരുകന്റെ കൈക്കരുത്തും അവന്റെ ഊക്കൻ ആരോഗ്യവും ആഗ്രഹിച്ച പോലെ ഒത്തു കിട്ടുമോ എന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ ചെമ്പകത്തിന്റെ പൂറിന്റെ തരിപ്പ് കൂടി വന്നു.

പയ്യെ പയ്യെ അവർ കാട്ടിലൂടെ നടന്നു.

കുടവയറും നല്ല തടിയുമുള്ള ചേരനെ താങ്ങി നടക്കുന്നത് അവരുടെ നടത്തം ഇച്ചിരി പതുക്കെയാക്കി.

മഴയത്തു നനഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മണ്ണ് കൂടെയാവുമ്പോ കടുപ്പം. തന്നെ, മലയിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതും ചെമ്പകത്തിന്റെ ചെരിപ്പിന്റെ വാറ് പൊട്ടിയതും ചെമ്പകം ഞൊണ്ടാനും തുടങ്ങി.

“ചേച്ചി കാലിൽ എന്തെലും തറച്ചോ”

“മുരുകാ ചെരുപ്പിൻറെ വാറ് പൊട്ടീടാ”

വാറ് പൊട്ടിയ ചെരുപ്പും ഇട്ടുകൊണ്ട് തന്തയെ താങ്ങി നടക്കുമ്പോ ചെമ്പകത്തിന്റെ കുണ്ടിയിൽ മുരുകന്റെ കൈ വന്നു അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ഇടയ്ക്ക് വച്ച് മഴയും പാറ്റി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ചെമ്പകത്തിനു നടക്കാൻ നല്ലപോലെ ബുധിമുട്ടി. നനഞ്ഞു വഴുക്കുന്ന ചെമ്മണ്ണിൽ എങ്ങനെ നടക്കും, ചെമ്പകം ചെരുപ്പൂരി കളഞ്ഞു ഞൊണ്ടാതെ നടന്നു.

അവളുടെ കുണ്ടിയും മുലയും മത്സരിച്ചുകൊണ്ട് തുളുമ്പി.

മുരുകന് തടിപിടിക്കുന്നതു കൊണ്ട് ഒരു ചാളത്തടിയുള്ള കെളവനെ പൊക്കിയെടുക്കാൻ അധികം ബുദ്ധമുട്ട് ഉണ്ടായില്ല.

മഴ ചെറുതായി നനഞ്ഞപ്പോൾ ചേരന് കുറച്ചുകൂടെ ബോധം വന്നു.

“വിടാടാ മുരുകാ ഇനി ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നോളാം”

ചേരനെ താഴെ നിർത്തുന്ന വേളയിൽ ചെമ്പകത്തിന്റെ വെണ്ണകുണ്ടിയെ മുരുകൻ അറിയാതെ ഒന്ന് പിടിച്ചു, അവനെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല മല കയറുമ്പോൾ മുതൽ അവൻ കാണുന്ന ആ കുണ്ടിചാട്ടം അവനെ അത്രമേൽ മത്തു പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. കൈ അവൻ അറിയാതെ കുണ്ടിയിൽ അമർന്നതും പെട്ടന്ന് സ്വബോധം കൊണ്ട്  തിരിച്ചെടുത്തു.

പക്ഷെ കഴപ്പിയായ ചെമ്പകത്തിന്റെ  ഉള്ളിൽ  അത്  നല്ലോണം  സുഖിക്കുകയും  ചെയ്തു. അവൾ ഇത്ര നേരം എന്തെ മുരുകൻ ഒന്നും ചെയ്യാതെ എന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുപ്പായിരുന്നു.

ചേരൻ മുൻപിൽ മലയിറങ്ങുമ്പോൾ ചെമ്പകവും മുരുകനും പിന്നിൽ നടക്കാം എന്നായി. പിറകിൽ തന്തയെ നടത്തിച്ചാൽ എവിടയെങ്കിലും വീണും പോയാ ഇനി അത് മതി.