മൂന്ന്‌ പെൺകുട്ടികൾ 8 [Sojan] 367

ആ ഗ്ലാസ് കള്ള് കുടിച്ചിട്ട് ഗ്ലാസ് ഞാൻ അരപ്ലേസിൽ വച്ചു. അമ്പിളി എന്നെ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആകെ എന്തോ ഒരു വിമ്മിഷ്ടം.

“ഞാൻ പോകുകാ” എന്നും പറഞ്ഞ് പേപ്പറുമെടുത്ത് വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു.

അമ്പിളി ഉടനെ പിന്നാലേ വന്നു.

“നില്ലെടാ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ”

ഞാൻ എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ നിന്നു.

“നിനക്കെന്താ ഒരു ധൃതി?, ആര്യയില്ലാത്തതിനാലാണോ?”

വെറുതെ ആണെന്നും അല്ലെന്നും ഉള്ള അർത്ഥത്തിൽ ഞാനൊന്ന്‌ ചിരിച്ചു. അമ്പിളിയും ഞാനും കിസ്താ അടിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നാൽ അവൾ വേഗം പോകുകയുമില്ല, അർച്ചനയുമായി എന്തെങ്കിലും നടക്കാനുള്ള സാഹചര്യവും ഇല്ലാതാകും എന്നെനിക്ക് പിടികിട്ടിയിരുന്നു.

“നിനക്ക് ഒരു തത്തയുണ്ടെന്ന്‌ കേട്ടു”

“ആം”

“ഞാനും വരാം, എനിക്കൊന്ന്‌ കാണാനാ”

എനിക്ക് സന്തോഷമായി, നമ്മുടെ സ്വകാര്യ അഭിമാനം ആരെയെങ്കിലും കാണിക്കുന്നത് ഒരു രസമാണല്ലോ.

അടുക്കള വശത്തെ തിണ്ണയിൽ കൂട്ടിൽ കിടക്കുന്ന തത്തയെ അമ്പിളിവന്ന്‌ കണ്ടു.

കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞ് കാപ്പി കുടിക്കാനായി ഞാൻ അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.

പെട്ടെന്ന്‌ ഒരു ബഹളം!

“അയ്യോ അത് പോയി”

ഞാൻ ഓടി ചെന്നപ്പോൾ പേടിച്ച് വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന അമ്പിളിയെ ആണ് കാണുന്നത്.

“അത് പറന്നു പോയി”

അവൾ വിക്കി…

“ഞാൻ പഴം കൊടുക്കാൻ നോക്കിയതാ”

എനിക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ലായിരുന്നു. സങ്കടവും, ദേഷ്യവും നുരഞ്ഞു പൊങ്ങി..

“ചേച്ചിയെന്തിനാ കൂടു തുറന്നത്?”

ഞാൻ അരിശപ്പെട്ട് ചോദിച്ചു പോയി. ചേച്ചി ഇപ്പോൾ കരയും എന്ന പരുവമായിരുന്നു.

“എടാ സോറി, പഴം കൊടുത്തപ്പോൾ അത് കൂടിനടിയിൽ വീണു, എന്നാലത് ആ പാത്രത്തിൽ വച്ച് കൊടുക്കാം എന്നു കരുതി കൈ ഇട്ടപ്പോൾ അതൊരു കരച്ചിലും പിടയലും, ഞാൻ കൈ വലിച്ചു.. ആ സമയത്ത്….”

“ഒരു കടി കൂടി വച്ചു തരേണ്ടതായിരുന്നു..”

“സോറി..”

“ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്താ, എന്നാലും അതിനെ പറത്തി വിട്ടല്ലോ?”

“എടാ ഞാൻ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടല്ല”

“ങാ പോട്ടെ, എല്ലാവരുടേയും വിഷമം മാറട്ടെ..”

ഞാൻ മുറ്റത്തിറങ്ങി അതിലെ എല്ലാം അതിനെ ആന്വേഷിച്ചു, പേരയിലും, ആഞ്ഞിലിയിലും, ചാമ്പയിലും ഉണ്ടാകുമോ എന്ന്‌ നോക്കി. അതതിന്റെ പാട്ടിന് പോയിരുന്നു.

ചേച്ചി പിന്നേയും അവിടെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നു, അമ്മയുമായി തത്ത വിഷയം ചർച്ച ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. എനിക്കതൊന്നും കേൾക്കാൻ താൽപ്പര്യമില്ലായിരുന്നു. അമ്പിളി അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അതിനെ പറത്തിവിട്ടതാണെന്ന്‌ എന്റെ മനസിൽ പതിഞ്ഞു പോയിരുന്നു.