“നിന്റെ ഒരു കുണ്ണ്.. മേലാല് അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോകരുത്..ഞാന് ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്ന കാലത്തോളം അവനെ ഈ വീട്ടില് ഇനി കേറ്റാം എന്ന് നീ കരുതുകയും വേണ്ട. കണ്ടില്ലേടി അവന്റെ കൊണം..ചെല്ലുന്നിടത്തെല്ലാം പ്രശ്നമാണ്..നാളെ അവനെ പോലീസ് പിടിച്ചതോ അതല്ലെങ്കില് ആരെങ്കിലും തല്ലിക്കൊന്നതോ ആയിരിക്കും വാര്ത്ത..ഹും..”
അയാള് ചാടിത്തുള്ളി പുറത്തേക്ക് പോയി. രുക്മിണി ശരീരം തളര്ന്നു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു. അപ്പുറത്ത് നിന്ന് എല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ദിവ്യയുടെ കണ്ണുകളില് നിന്നും ധാരയായി കണ്ണുനീര് ഒഴുകിയെങ്കിലും, അവളുടെ മുഖം നിര്വികാരമായിരുന്നു. അച്ഛന് ഒരു മനുഷ്യനല്ല..മൃഗമാണ് മൃഗം. പക ഉള്ളില് കയറിയാല് പിന്നെ ചത്താലേ അത് ഇല്ലാതാകൂ. തന്റെ വാസുവേട്ടന് വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാന് തനിക്ക് സാധിക്കില്ല. കുഗ്രാമത്തില് ജീവിക്കുന്ന ഒരു പൊട്ടിപ്പെണ്ണായ തനിക്ക് മഹാനഗരത്തില് പ്രശ്നത്തില് അകപ്പെട്ട ഏട്ടനെ എങ്ങനെ സഹായിക്കാന് പറ്റും. അച്ഛന് ഒരു ചെറുവിരല് പോലും അനക്കാന് പോകുന്നില്ല.. പറ്റിയാല് ഏട്ടനെതിരെ വല്ലതും ചെയ്യാന് പറ്റുമോ എന്നേ അച്ഛന് നോക്കൂ.
ദിവ്യ ശങ്കരന് പോയി എന്ന് മനസിലാക്കി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്കെത്തി. തകര്ന്ന മനസോടെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന രുക്മിണിയുടെ അരികില്, നിലത്തിരുന്നുകൊണ്ട് ദിവ്യ അവളുടെ കാലില് പിടിച്ചു മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“കരയാതെ അമ്മെ..വാസുവേട്ടന് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ല..ഭഗവാന് നമ്മെ കൈവിടില്ല..എന്റെ വാസുവേട്ടന് വേണ്ടി ഞാന് വ്രതം ഇരിക്കാന് പോകുകയാണ് അമ്മെ..നാളെ മുതല്..അതല്ലാതെ എന്റെ ഏട്ടനെ സഹായിക്കാന് എനിക്ക് വേറെന്ത് വഴിയാണുള്ളത്” അവസാനം അവള് കരഞ്ഞുപോയിരുന്നു.
“മോളെ..നിനക്ക് സ്കൂളില് പോകണ്ടേ..ആഹാരം കഴിക്കാതെ നീ എങ്ങനെ?” ആ അമ്മ മകളുടെ തീരുമാനം കേട്ടു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു.
“വൈകിട്ട് ഒരു നേരം മാത്രം മതിയമ്മേ എനിക്ക് ആഹാരം..വാസുവേട്ടന് ഈ അപകടം തരണം ചെയ്തു എന്നറിയാതെ ഞാനെന്റെ വ്രതം അവസാനിപ്പിക്കില്ല…”
ഉറച്ച മനസോടെയാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്. രുക്മിണി അത്ഭുതത്തോടെ മകളെ നോക്കി. പിന്നെ അവളുടെ ശിരസ്സിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് ചുംബനം നല്കി.
—————-
പൌലോസില് നിന്നും നേരിട്ട ആക്രമണത്തോടെ ശങ്കരനോടുള്ള പക ഇരട്ടിച്ച മുസ്തഫയും മൊയ്തീനും ദിവാകരന്റെ വീട്ടില് രവീന്ദ്രന്റെ ഒപ്പം കൂലങ്കഷമായ ചര്ച്ചയില് ആയിരുന്നു.
“എടാ ദിവാകരോ..ഇതാ വാസു അല്യോടാ?” ഉള്ളില് ടിവി കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന അമ്മയുടെ വിളി കേട്ടു ദിവാകരന് മറ്റുള്ളവരെ നോക്കി.
“വാസുവോ? എവിടെ?” മുസ്തഫ വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖഭാവത്തോടെ ചോദിച്ചു.
അടുത്ത ഭാഗം ഉടനെ ഉണ്ടാവുമോ ,ആകാംക്ഷ സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല
അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു
ഓരോ പാർട്ട് kariyumbol കൂടുതൽ സസ്പെൻസ് കഥ പോകുന്നു.അടുത്ത പാർട്ടിനായി ആകാഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു മാസ്റ്റർ ജീ.
Master next week aakano?….?
Master…… Oru rekshayum illa… Adutha part pettannu kittiyal kollamarunnu
മാസ്റ്റർ.ഓരോ തവണയും പുതുസുഗന്ധം പരത്തുന്ന പുഷ്പം എന്നപോലെ വിരിഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു ഓരോ വരികളും.വീണ്ടും വായിക്കാൻ അവസരം ലഭിച്ചതിൽ സന്തോഷം. ആശംസകൾ
നമസ്ക്കാരം മാസ്റ്റർ….
നൊസ്റ്റാൾജിയ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കഥനതാളവുമായി അങ്ങ് വീണ്ടുമെത്തി. കാത്തിരുന്നവരുടെ വീർപ്പുമുട്ടൽ താത്ക്കാലത്തേക്ക് അടങ്ങി. അക്ഷര നിഴലിൽ വിശ്രാന്തിയൊടെയിരിക്കാമിനി….
സസ്നേഹം,
സ്മിത
ചേച്ചി ഇവിടെയൊക്കെ ഉണ്ടോ.പുതിയ കഥയും കമന്റുകളും ഒന്നും കാണുന്നില്ലല്ലോ.
Dear Smita, it was a gordian task to post a comment here nowadays. the proxy I use is too weak and this is yet another attempt to post it. All readers are requested to understand my situation as I am not deliberately abstaining from replying.
It takes at least half an hour to post comment and most of the time it does not work at all.
നല്ല അടിപൊളി തെലുങ്ക് പടം പോലുണ്ട്??എന്റെ പൊന്നോ….ഇനി അടുത്ത ആഴ്ച വരെ കാത്തിരിക്കണ്ടേ??
ത്രില്ലിംഗ് ആയിരിക്കുന്നു മാസ്റ്റർ ഇൗ ഭാഗവും… അടുത്ത ഭാഗത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു…..
Master….Full PDF Send cheithu tharumo?
ഇനി അടുത്ത ആഴ്ച വരെ കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ ??
Kollam. . Next part vegam venam. ..