മുബി എന്ന മുബീന 3 [അച്ചായൻ ] 304

അടുത്ത് വന്ന് ചപ്പാത്തി വിളമ്പുമ്പോൾ മുബിയുടെയും ഹാജ്യാരുടെയും തുടകൾ തമ്മിൽ ഉരസി

കനത്ത തുടയുടെ മാർദ്ദവം അയാളുടെ ശരീരം ഷോക്ക് പോലെ ഏറ്റു വാങ്ങി

കണ്ണുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ മുബിയുടെ പവിഴചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു നിക്കുന്നത് കണ്ട് ഹാജ്യാരുടെ നെഞ്ചൊന്ന് പിടച്ചു

അയാളുടെ അടുത്ത് കസേര വലിച്ചിട്ട് ഇരുന്ന മുബിയുടെ വിരലുകൾ ഹാജ്യാരുടെ വിരലിൽ കോർത്തു

കാൽ പിൻവലിച്ച് നാണത്തിൽ പൂത്തുലഞ്ഞ് മുബി കുമ്പിട്ടിരുന്നു

അറിയാത്ത പോലെ അയാളുടെ കാലുകൾ പിന്നെയും അവളുടെ കാലിനെ തേടി എത്തി

അറിയാതെ എന്നവണ്ണം കാലുകൾ പിൻവലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഉപ്പാന്റെ പ്രവർത്തി മുബിയും അറിഞ്ഞില്ലെന്ന് നടിച്ചു

പിളർപ്പിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന നനവിലൂടെ തനിക്കിനി പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന സത്യം അവൾ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു

എന്തൊക്കെയോ തിന്നെന്ന് വരുത്തി അവൾ വേഗം എഴുന്നേറ്റു

മനസ്സ് പിടിച്ചിടത്ത് കിട്ടുന്നില്ല വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നു

പണികൾ ഒതുക്കി മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു

ഷാഹി മുട്ടിയിട്ടും തുറന്നില്ല അവൾ പിണങ്ങി മുറിയിലേക്ക് പോയെന്ന് മുബിക്ക് മനസ്സിലായി

അവളുടെ കരങ്ങൾ ശരീരം മുഴുവൻ പരതി നടന്നു പക്ഷെ എന്നിട്ടും ഒന്നും ആകാത്തത് പോലെ കരുത്തുറ്റ ശരീരം വേണം തന്നെ മെരുക്കാൻ

പൂറ് കിടന്ന് വിറക്കുകയാണ് പിളർപ്പിലെ നീരുറവ വറ്റുന്നില്ല ഇനിയും സഹിച്ചു നിൽക്കാൻ തനിക്ക് പറ്റില്ല

ഉപ്പാടെ മുറിയിലേക്ക് പോയാലോ, വേണ്ട മനസ്സ് അനുവദിക്കുന്നില്ല കെടാത്ത വികാരത്തള്ളിച്ച കൊണ്ട് മുബി കിടന്ന് വിറച്ചു

മറിച്ചായിരുന്നില്ല ഹാജ്യാരുടെയും അവസ്ഥ
ഉറക്കം വരാതെ അയാൾ മുറിയിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു

മുബിയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയാലോ എന്ന ചിന്ത ഷാഹി കൂടെ ഉണ്ടാകും എന്ന പേടിയിൽ ഒതുങ്ങി

ഹാളിൽ വെളിച്ചം കണ്ട് ഹാജ്യാർ ഒന്ന് നിന്നു വാതിൽ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ നിശബ്ദമായ ചലനങ്ങൾ ടിവിയിൽ കണ്ണും നട്ട് ഇരിക്കുന്ന മുബി

ഉപ്പ വരുന്നത് കണ്ട് ടേബിളിൽ കയറ്റി വെച്ച കാൽ മുബി നിലത്തിറക്കി

.. എന്ത് പറ്റി മോളെ..

.. ഒന്നൂല്ല ഉപ്പ, ഉറക്കം വരുന്നില്ല..