പാവാടയങ്ങൂരടി ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ! അവളുടെ മുലക്കാമ്പുകളിൽ വിരലുകൾ കൊണ്ടെറ്റിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…
ആഹ്… ഞാനീമ്പി ലോലമാക്കിയ… തൊട്ടാൽ പൊട്ടുന്ന പരുവത്തിലുളള മുലക്കാമ്പുകളിൽ എൻ്റെ വിരൽത്തുമ്പുകളുരഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പിടഞ്ഞു… ആ കൊഴുത്ത മുലകൾ ഉയർന്നു താണു!
അരപ്പാവാടയൂർന്നപ്പോൾ… അമ്മേ! തടിച്ച ഇടക്കെട്ട്…. തുടയിടുക്കിൽ കുഞ്ഞിമൈരുകൾ പൊതിഞ്ഞ പൂർത്തടം. എൻ്റെ പൊന്നേച്ചീടെ വികാരങ്ങളുടെ കേന്ദ്രം.. ഒലിക്കുന്ന പൂറ്…. ഒരു കുഞ്ഞിപ്പാൻ്റിപോലും പൊതിയാത്തത്… അവളുടെ കനത്ത ഉൾത്തുടകളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന മദജലം… അവിടെനിന്നുമാണ് ആ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മണമുയരുന്നത്!
എൻ്റെ നോട്ടം സഹിക്കവയ്യാതെ ചേച്ചി പൂർത്തടം പൊത്തിപ്പിടിച്ചു…അവൾ കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി… ഓഹ്! എന്തൊരു ചരക്കാണെൻ്റെ ഈപ്പെണ്ണ്.
ഞാനാ കൈകൾ മെല്ലെ പിടിച്ചു മാറ്റി. ഒറ്റത്തുണിപോലും മേത്തില്ലാതെ തുടുത്ത മുഖവുമായി നാണിച്ചു കൂഞ്ഞി നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ കൊഴുത്ത സുന്ദരി… മീരേച്ചി…
ന്നെ നോക്കേച്ചീ! ഞാനപേക്ഷിച്ചു. ആ കണ്ണുകളുയർന്നു… വിടർന്ന ദാഹിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ! നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാനെൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ പറിച്ചു കളഞ്ഞു.. പണ്ട് മലയാളം സാറു പഠിപ്പിച്ച കവിതാശകലം ഓർമ്മവന്നു… ഹരിനാമകീർത്തനം.. “വസനങ്ങൾ സന്ധ്യകളും”… അതേ.. ഞങ്ങളുടെ ഉടുതുണികൾ പ്രഭാതവും മദ്ധ്യാഹ്നവും സന്ധ്യയും മാത്രമായിരുന്നു…
എൻ്റെ മുഴുത്ത കുന്തം നിന്നു വെട്ടുന്നതുകണ്ട് ചേച്ചിയൊന്നു ഞെട്ടി! ആ ശ്വാസത്തിൻ്റെ ഗതി കൂടി. ജട്ടീം കോണാനുമൊന്നുമില്ലേടീ? ആ തുടയിടുക്കിലേക്കു നോക്കി ഞാൻ ചിരിച്ചു..
മുനിവര്യൻ ,
ഇവിടുത്തെ പഴയൊരു സുഹൃത്ത് കോൺടാക്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഒന്ന് നോക്കണമെന്ന് കരുതിയത് .
താങ്കളുടെ കഥ കണ്ടു , എന്തോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോഴും താങ്കളുടെ കഥ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് താങ്കളോടുള്ള സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാവാം .
എന്നത്തേയും പോലെ കൊഴുത്ത , പ്രൗഢ വനിതകളുടെ മേളനം കൊതിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ കഥയിലും .
എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്കുള്ള പരാതി ഏത് കഥകളിലുമെന്നപോലെ ഈ കഥയിലെയും മെയിനായ പാർവതിയുടെ അപൂർണമായ സംഗമം .
മംഗളവും ശാലുവും മീരേച്ചിയുമൊക്കെ അരങ്ങുതകർത്തപ്പോഴും മുടിയനായ പുത്രന്റെ കീഴടക്കലിനായാണ് കാത്തിരുന്നത് .
എന്തായാലും വർണശമ്പളമായ ഒരു വിരുന്നൊരുക്കി മുനിവര്യൻ
ഇപ്പോൾ അധികം വായനയില്ല, എഴുത്ത് അപ്പാടെ മറന്നുവെന്ന് പറയാം ,
വല്ലപ്പോഴും കടന്നു വരുമ്പോൾ താങ്കളുടെ കഥ തിരയും , അവിടെ സുന്ദരിയെ പോലെ ഒരുകാലത്ത് അടുത്തു നിന്നവരെ കാണമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട് .
സ്നേഹപൂർവ്വം രാജാ