മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി] 2007

അനങ്ങാതെ കെടക്കാമോടീ? ഞാൻ മുഖമവളുടെ ചെവിയിലേക്കടുപ്പിച്ചു. മേമ്പൊടിക്ക് ആ വെളുത്തു കൊഴുത്ത കുണ്ടികളിൽ പിന്നെയും കൈ നീർത്തിയടിച്ചു… അപ്പൊഴേക്കും ആ കുണ്ടികൾ ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു… അവളുടെ ശൗര്യമപ്പഴേക്കും ചോർന്നിരുന്നു… ചേച്ചിപ്പെണ്ണു തേങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു…

ഞാനാ കൈ വിട്ട് അവളുടെയരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ചുയർത്തി. ചേച്ചിപ്പെണ്ണിപ്പോൾ നാലുകാലിൽ സിന്ധിപ്പശുവിനെപ്പോലെ എൻ്റെ മെത്തയിൽ കൊഴുത്ത കുണ്ടികളും വിടർത്തി തടിച്ച പൂറു പിളർത്തി പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അനിയൻ്റെ കണ്ണുകൾക്കു സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന എൻ്റേച്ചി! ഇപ്പോഴൊരു ബ്ലൗസുമാത്രം!

ഞാൻ ആ ഉൾത്തുടകളിൽ നക്കി.. ആഹ്… അവളുടെ തേങ്ങൽ! എന്തൊരു ചൂടാണ് ആ തൊടകൾക്ക്…  മൃദുലമായ തൊലി! അവൾ വിറച്ചു. കുണ്ടികളിൽ പിടിച്ചമർത്തി അവളെ അനങ്ങാതെ നിർത്തി ഞാൻ മുട്ടിൽ നിന്നും തുടയിടുക്കു വരെ അരമുള്ള നാവ് ആ മിനുത്ത ചൂടുള്ള അകം തുടകളിലൂടെ മെല്ലെയിഴച്ചു…. വിയർപ്പുണങ്ങിയതിൻ്റെ നേരിയ ഉപ്പുരസം. ആഹ്..ഓഹ്…ഡാ…ആ…അവളുടെ അമർത്തിപ്പിടിച്ച തേങ്ങൽ മോളിൽ നിന്നു കേട്ടു..

ഞങ്ങളാദ്യമായി ഒരുമിച്ച രാത്രിയിൽ അവളുടെ പൂറും കുണ്ടിയും നേരേ ചൊവ്വേ കാണാൻ പറ്റിയില്ലായിരുന്നു. ഇത്തവണ…

കനത്ത തുടകളായിരുന്നു അവൾക്ക്. വെളുത്തുരുണ്ട വാഴപ്പിണ്ടിത്തുടകൾ… ആ പിൻ തുടകളിൽ ഞാൻ തഴുകി… ആഹ് അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു. പിന്നെ മുഖവും നെഞ്ചും മെത്തയിലേക്കമർത്തി. അപ്പോൾ ശാലുവേച്ചീടെ വെളുത്തുരുണ്ടു തടിച്ച ചന്തികൾ വിടർന്നു… ഇരുണ്ട ചന്തിയിടുക്കും ആഴങ്ങളിലൊളിഞ്ഞിരുന്നു കണ്ണു ചിമ്മുന്ന മലദ്വാരവും… താഴെ അവളുടെ പൂറൊരു വാഴക്കുടപ്പൻ പോലെ.. നേരിയ മൈരുകൾ ആ ചന്തിയിടുക്കിലും പൂറിലും വിയർപ്പുതുള്ളികൾ പടർന്നു തിളങ്ങി… പൂർത്തടത്തിൽ ഞാൻ തഴുകിയപ്പോൾ അവൾ കുണ്ടികൾ പിന്നിലേക്കു തള്ളി… പൂർച്ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ ഞെക്കി..തഴുകി… തലോടി… ആഹ്… അവൾ കടിച്ചു പിടിച്ചു തേങ്ങി.. മെല്ലെയൊരു വിരൽ പൂർച്ചാലിലേക്കു കയറ്റി. ചൂടും മാർദ്ദവവും..പിന്നെ നേരിയ വഴുവഴുപ്പും… മെല്ലെയൊരു വിരൽ കേറ്റിയിറക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ കുണ്ടി മെല്ലെയിളകി. പൂറു ചുരത്തിത്തുടങ്ങി.  ഒട്ടും ധൃതി വെക്കാതെ ഞാൻ രണ്ടു വിരലു കേറ്റിയിറക്കി… ഒരു വലിയ നാഗത്തിൻ്റെ പത്തിപോലെ അവളുടെ തടിച്ച ചന്തികൾ ആടിത്തുടങ്ങി… കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആ ചന്തികൾ പിന്നെയും വിടർന്ന് കണ്ണുചിമ്മുന്ന തക്കോലം പോലെയുള്ള അവളുടെ മലദ്വാരം കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞു… എന്താണെന്നറിയില്ല എൻ്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി… ആ കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികളും ആഴമുള്ള വിയർത്തു നനഞ്ഞ ചന്തിയിടുക്കും ഓമനത്തമുള്ള ഏനസ്സുമെന്നെ ശക്തമായി ആകർഷിച്ചു…

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

70 Comments

Add a Comment
  1. മന്ദൻ രാജാ

    മുനിവര്യൻ ,

    ഇവിടുത്തെ പഴയൊരു സുഹൃത്ത് കോൺടാക്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഒന്ന് നോക്കണമെന്ന് കരുതിയത് .
    താങ്കളുടെ കഥ കണ്ടു , എന്തോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോഴും താങ്കളുടെ കഥ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് താങ്കളോടുള്ള സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാവാം .

    എന്നത്തേയും പോലെ കൊഴുത്ത , പ്രൗഢ വനിതകളുടെ മേളനം കൊതിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ കഥയിലും .
    എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്കുള്ള പരാതി ഏത് കഥകളിലുമെന്നപോലെ ഈ കഥയിലെയും മെയിനായ പാർവതിയുടെ അപൂർണമായ സംഗമം .

    മംഗളവും ശാലുവും മീരേച്ചിയുമൊക്കെ അരങ്ങുതകർത്തപ്പോഴും മുടിയനായ പുത്രന്റെ കീഴടക്കലിനായാണ് കാത്തിരുന്നത് .

    എന്തായാലും വർണശമ്പളമായ ഒരു വിരുന്നൊരുക്കി മുനിവര്യൻ

    ഇപ്പോൾ അധികം വായനയില്ല, എഴുത്ത് അപ്പാടെ മറന്നുവെന്ന് പറയാം ,
    വല്ലപ്പോഴും കടന്നു വരുമ്പോൾ താങ്കളുടെ കഥ തിരയും , അവിടെ സുന്ദരിയെ പോലെ ഒരുകാലത്ത് അടുത്തു നിന്നവരെ കാണമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട് .

    സ്നേഹപൂർവ്വം രാജാ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *