മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി] 2027

ആഹ്! അവളുടെ മുഖം തുടുത്തു… പണ്ട്… ഒരു വട്ടം… പിന്നിപ്പഴാടാ! ആഹ്… അമ്മേ! അവളാകെ വിറച്ചു… എൻ്റെ കുണ്ണ നനഞ്ഞുകുതിർന്നു… എടാ! എനിക്ക്… ഞാൻ.. ആഹ്… അമ്മേ… അവളാടിയുലഞ്ഞു… ഞാൻ പിന്നെയുമാഞ്ഞു കേറ്റി…

ഡാ ഉള്ളിലൊഴിക്കല്ലേടാ! ഇന്നൊട്ടും സേഫല്ലടാ! അവൾ തേങ്ങി… ഞാനവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി രണ്ടടി കൂടിയടിച്ചു… പിന്നെ കുണ്ണ ആ ഇറുകിയ പൂറിൽ നിന്നും വലിച്ചൂരി അവളുടെ മുടിക്കുത്തിനു പിടിച്ച് എൻ്റെയരക്കെട്ടിലേക്കമർത്തി. മുട്ടിൽ നിന്ന് അവൾക്കു ഞാൻ മൃഗീയമായി വായിൽക്കൊടുത്തു… അങ്ങോട്ടൂമ്പടീ ശാലുവേച്ചീ! ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ഞാനവളുടെ തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്കടിച്ചിറക്കി… ആ കണ്ണുകൾ തള്ളി വന്നു… ഞാനാരുമില്ലാതെ വളർന്നപ്പോൾ എൻ്റെ ഒരേ ഒരേച്ചി.. നീയെവടാരുന്നെടീ? ഉള്ളം കേണു… ഒപ്പം അവളുടെ മുഖത്തിനെ ദയവില്ലാതെ ഞാൻ ഭോഗിച്ചു… ഊം..ഗ്ലക്ക്…ഗ്ലക്ക്… ആ തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്കെൻ്റെ മുഴുത്ത കുണ്ണ കേറുന്നതിൻ്റെ ശബ്ദമവിടെ മുഴങ്ങി…

ആഹ്… ഇന്നാടീ ചേച്ചീ!  പതിഞ്ഞലറിക്കൊണ്ട് ഞാനവളുടെ തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്കടിച്ചൊഴിഞ്ഞു… ആഹ്… നിറഞ്ഞ അണ്ടികളിലെ വീര്യം എൻ്റെ പെങ്ങളുടെ തൊണ്ടയും വായും നിറച്ചു… അവളുടെ മുടിക്കു പിടിച്ച് ഞാനെൻ്റെ അരയിലേക്കമർത്തി.. ഒറ്റത്തുള്ളിയും പാഴാക്കാതെ അവളെക്കൊണ്ടിറക്കിച്ചു.. ആ കൊഴുത്ത മുല മെല്ലെ ഞെരിച്ചു….

ആഹ്! കാട്ടാളൻ! ഞാനവളെ വിട്ട് മെത്തയിലേക്കു മലർന്നപ്പോൾ അവളെന്നെ നോക്കി.. പിന്നെ അപ്പോഴും നിന്നു വെട്ടുന്ന എൻ്റെ കുണ്ണയിലും… ന്നാലും നീയെൻ്റെ കാട്ടാളനാടാ! എൻ്റെ വശത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് അവളെൻ്റെ കുണ്ണ മുഴുവൻ നക്കിത്തോർത്തി… അണ്ടികളിൽ മെല്ലെയുഴിഞ്ഞു തന്നു… ചേച്ചീടെ തഴുകലുമാസ്വദിച്ച് ഞാനവിടെക്കിടന്നു.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

70 Comments

Add a Comment
  1. മന്ദൻ രാജാ

    മുനിവര്യൻ ,

    ഇവിടുത്തെ പഴയൊരു സുഹൃത്ത് കോൺടാക്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഒന്ന് നോക്കണമെന്ന് കരുതിയത് .
    താങ്കളുടെ കഥ കണ്ടു , എന്തോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോഴും താങ്കളുടെ കഥ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് താങ്കളോടുള്ള സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാവാം .

    എന്നത്തേയും പോലെ കൊഴുത്ത , പ്രൗഢ വനിതകളുടെ മേളനം കൊതിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ കഥയിലും .
    എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്കുള്ള പരാതി ഏത് കഥകളിലുമെന്നപോലെ ഈ കഥയിലെയും മെയിനായ പാർവതിയുടെ അപൂർണമായ സംഗമം .

    മംഗളവും ശാലുവും മീരേച്ചിയുമൊക്കെ അരങ്ങുതകർത്തപ്പോഴും മുടിയനായ പുത്രന്റെ കീഴടക്കലിനായാണ് കാത്തിരുന്നത് .

    എന്തായാലും വർണശമ്പളമായ ഒരു വിരുന്നൊരുക്കി മുനിവര്യൻ

    ഇപ്പോൾ അധികം വായനയില്ല, എഴുത്ത് അപ്പാടെ മറന്നുവെന്ന് പറയാം ,
    വല്ലപ്പോഴും കടന്നു വരുമ്പോൾ താങ്കളുടെ കഥ തിരയും , അവിടെ സുന്ദരിയെ പോലെ ഒരുകാലത്ത് അടുത്തു നിന്നവരെ കാണമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട് .

    സ്നേഹപൂർവ്വം രാജാ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *