മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി] 2013

കുഞ്ഞാ! ഞാനെണീറ്റു. അഞ്ഞൂറ് ഏൽപ്പിച്ചു. പോയി ഒരു റമ്മും സോഡേം വാങ്ങീട്ടു വാ. ബാക്കി വെച്ചോ. പിന്നെ ആ ജിപ്സിയൊന്നു കഴുകിയിട്ടേരെ.

പിന്നേമങ്ങനെ കാരണവരുടെ റോളിൽ അഭിരമിച്ചവിടെ കിടന്നു.

ഉണ്ണീ! നനുത്ത സ്വരം. നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മപ്പെണ്ണ്. കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും? ഒരു നിമിഷം! ഇവിടം വിട്ടു പോണവരെ ഈ വീടിൻ്റെ നാഥൻ ഞാനായി എന്നു ഞാനറിഞ്ഞു.

ആ കള്ളുകുടം ഇങ്ങെടുക്കമ്മേ. പിന്നെ ഇത്തിരി ബീഫും.

കാരണവരായി പെരുമാറുന്നതിൻ്റെ സുഖം ഞാനന്നറിഞ്ഞു. നുരയുന്ന തണുത്ത ഇളം കള്ള്.. ഒപ്പം ചൂടുള്ള ഒലത്തിയ ബീഫ്. ആഹാ! മാടമ്പി ജീവിതം കൊള്ളാമല്ലോ!

അമ്മയെൻ്റെയടുത്തു വന്ന് അരമതിലിൽ തടിച്ച ചന്തിയമർത്തിയിരുന്നു.

ഉണ്ണീ! മൂപ്പത്തി എൻ്റെ ഇടം കയ്യാ മടിയിലേക്കെടുത്തു വെച്ചു മെല്ലെത്തലോടി. തുടയിടുക്കിന് എന്തൊരു ചൂട്!

നിനക്കു കൊറച്ചുനാളൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ടു പോയാപ്പോരേടാ? സത്യം പറഞ്ഞാല് നിന്നെ കണ്ടിട്ട് ഈയമ്മയ്ക്കു മതിയായില്ലടാ.. മൂപ്പത്തീടെ സ്വരമിടറി.

അമ്മേ! ഞാൻ കള്ളുങ്കുടം ഒറ്റവലിക്കു കാലിയാക്കി. പിന്നെയെണീറ്റ് അമ്മയുടെ അടുത്ത് അരമതിലിൽ ഇരുന്നു. വലത്തേക്കൈ അമ്മേടെ അരയിൽച്ചുറ്റി എന്നോടടുപ്പിച്ചു. ഇടുപ്പിലെ കൊഴുപ്പിൻ്റെ മടക്കുകളിൽ എൻ്റെ വിരലുകൾ പുതഞ്ഞുതാണു.. അമ്മ ഒന്നു നിശ്വസിച്ച് എൻ്റെ തോളത്തേക്കു ചാഞ്ഞു…

എന്താണീ കാണണത്! ശിവ ശിവ! മനയ്ക്കൽ രാജനെപ്പോലും വരച്ച വരയിൽ നിർത്തണ പാർവ്വതീദേവിയാണോ ഇത്? ഞാനമ്മയെ അടക്കിപ്പിടിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു. ആ നിറുകയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു… അമ്മയുടെ ശ്വാസഗതി കൂടിയതു ഞാനറിഞ്ഞു… ഒരു വിതുമ്പൽ…

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

70 Comments

Add a Comment
  1. മന്ദൻ രാജാ

    മുനിവര്യൻ ,

    ഇവിടുത്തെ പഴയൊരു സുഹൃത്ത് കോൺടാക്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഒന്ന് നോക്കണമെന്ന് കരുതിയത് .
    താങ്കളുടെ കഥ കണ്ടു , എന്തോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോഴും താങ്കളുടെ കഥ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് താങ്കളോടുള്ള സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാവാം .

    എന്നത്തേയും പോലെ കൊഴുത്ത , പ്രൗഢ വനിതകളുടെ മേളനം കൊതിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ കഥയിലും .
    എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്കുള്ള പരാതി ഏത് കഥകളിലുമെന്നപോലെ ഈ കഥയിലെയും മെയിനായ പാർവതിയുടെ അപൂർണമായ സംഗമം .

    മംഗളവും ശാലുവും മീരേച്ചിയുമൊക്കെ അരങ്ങുതകർത്തപ്പോഴും മുടിയനായ പുത്രന്റെ കീഴടക്കലിനായാണ് കാത്തിരുന്നത് .

    എന്തായാലും വർണശമ്പളമായ ഒരു വിരുന്നൊരുക്കി മുനിവര്യൻ

    ഇപ്പോൾ അധികം വായനയില്ല, എഴുത്ത് അപ്പാടെ മറന്നുവെന്ന് പറയാം ,
    വല്ലപ്പോഴും കടന്നു വരുമ്പോൾ താങ്കളുടെ കഥ തിരയും , അവിടെ സുന്ദരിയെ പോലെ ഒരുകാലത്ത് അടുത്തു നിന്നവരെ കാണമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട് .

    സ്നേഹപൂർവ്വം രാജാ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *