മുടിയനായ പുത്രൻ [ഋഷി] 2007

ആഹാ! അമ്മേം മോനുമിവിടെയിരിപ്പാണോ? ചെറിയമ്മ! ഊണു കഴിക്കണ്ടേ? ഏട്ടൻ ഉറങ്ങാൻ പോയി.

എൻ്റെ മംഗളം! ഒരു കള്ളുങ്കുടം കൂടിയിങ്ങെടുക്കെന്നേ! ഞാൻ ചിരിച്ചു.

ചെക്കനാകെ വഷളായെടീ! അമ്മേം ഉഷാറായി. പിന്നെയിവൻ വളർത്തുദോഷം എന്നൊക്കെപ്പറയും. നീയതൊന്നും കാര്യാക്കണ്ട. ഇന്നെൻ്റെ മോന് എന്തു വേണേലും കൊടുക്കണം. അമ്മ ചിരിച്ചു.

ചെറിയമ്മ എൻ്റെ വശത്തിരുന്നു. ഒരു കുടം വനിതകൾക്കു മാത്രമായി ഞാനുഴിഞ്ഞു വെച്ചു. രണ്ടും കൂടി അതു കാലിയാക്കുന്നതിനിടെ ഞാനടുത്ത കുടവും അകത്താക്കി. എൻ്റെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ അരയിലമർത്തിപ്പിടിച്ച് ഞാനവരേം കൊണ്ട് ഊണുമുറിയിലേക്കു നീങ്ങി.

എൻ്റമ്മോ! ചോറും സാമ്പാറും മീങ്കറീം കൊഞ്ചു വറുത്തതും തോരനും പപ്പടോം…ശരിക്കും ഒരു നല്ല പണ്ണലിൻ്റെ സുഖമായിരുന്നു ആ സദ്യ എനിക്കു നൽകിയത്. വിശക്കുന്ന ചെന്നായെപ്പോലെ ഞാൻ വെട്ടിവിഴുങ്ങുന്നതും നോക്കി, വിളമ്പിത്തന്ന്, മൂന്നു സ്ത്രീജനങ്ങളും മന്ദഹസിച്ചു. ഞാൻ പോയിക്കിടന്നതു മാത്രം ഓർമ്മയുണ്ട്!

കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ വെളിയിൽ വെയിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു.. കണ്ണുകൾ പിന്നെയുമടച്ചു..വാതിൽ മെല്ലെത്തുറന്നു. കരകര ശബ്ദം. കണ്ണു തുറക്കേണ്ടി വന്നില്ല. അമ്മയുടേതു മാത്രമായ ഗന്ധം!

അമ്മേ! ഞാൻ കൈ നീട്ടി. മൃദുവായ ഹസ്തം എൻ്റെ കരം കവർന്നു. നീങ്ങിക്കിടക്കടാ… അമ്മയെൻ്റെ പിന്നിൽ ചേർന്നു കിടന്നു. എന്നെ ആ കൈ ചുറ്റി തന്നോടു ചേർത്തു… ആഹ്! ചൂടുള്ള കൊഴുത്ത ശരീരം… എൻ്റെ കുണ്ടികൾ ആ തുടയിടുക്കിലമർന്നു..

അച്ഛൻ്റടുത്തിരിക്കണ്ടേ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. മംഗളം നോക്കിക്കോളുമെടാ… അമ്മ എന്നെയടക്കിപ്പിടിച്ചു.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

70 Comments

Add a Comment
  1. മന്ദൻ രാജാ

    മുനിവര്യൻ ,

    ഇവിടുത്തെ പഴയൊരു സുഹൃത്ത് കോൺടാക്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഒന്ന് നോക്കണമെന്ന് കരുതിയത് .
    താങ്കളുടെ കഥ കണ്ടു , എന്തോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോഴും താങ്കളുടെ കഥ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് താങ്കളോടുള്ള സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാവാം .

    എന്നത്തേയും പോലെ കൊഴുത്ത , പ്രൗഢ വനിതകളുടെ മേളനം കൊതിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ കഥയിലും .
    എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്കുള്ള പരാതി ഏത് കഥകളിലുമെന്നപോലെ ഈ കഥയിലെയും മെയിനായ പാർവതിയുടെ അപൂർണമായ സംഗമം .

    മംഗളവും ശാലുവും മീരേച്ചിയുമൊക്കെ അരങ്ങുതകർത്തപ്പോഴും മുടിയനായ പുത്രന്റെ കീഴടക്കലിനായാണ് കാത്തിരുന്നത് .

    എന്തായാലും വർണശമ്പളമായ ഒരു വിരുന്നൊരുക്കി മുനിവര്യൻ

    ഇപ്പോൾ അധികം വായനയില്ല, എഴുത്ത് അപ്പാടെ മറന്നുവെന്ന് പറയാം ,
    വല്ലപ്പോഴും കടന്നു വരുമ്പോൾ താങ്കളുടെ കഥ തിരയും , അവിടെ സുന്ദരിയെ പോലെ ഒരുകാലത്ത് അടുത്തു നിന്നവരെ കാണമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട് .

    സ്നേഹപൂർവ്വം രാജാ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *