മുലപ്പാലും മുഹ്‌യുദ്ധീനും 2 [Moythu Vadakara] 287

അമ്മായി ഇരു കൈകൾകൊണ്ടും അണപൊട്ടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നെ അടിച്ചു. ഇപ്പോഴും ഞാൻ തടുത്തില്ല.. അമ്മായി അകത്തേക്ക് ഓടി. മുറിയടച്ച് കുറ്റിയിടുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു. മൈര്! മൈര്! മൈര്!

എനിക്ക് വല്ലാതെ ആയി. ഞാൻ വാതിലിന് അടുത്തേക്ക് നിന്ന് കാതോർത്തു. പാവം കരയുകയാണ്. ഞാൻ വാഷ്റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകി. എന്റെ ഇരുകവിളുകളിലും ചുവപ്പ് പടർന്നിരിക്കുന്നു. അമ്മായി ഇനിയും തുറന്നിട്ടില്ല. അമ്മായിയെ വിളിച്ചു. അനക്കമില്ല. പതിഞ്ഞ കരച്ചില് കേൾകാം.

ഞാൻ വാട്സാപ്പിൽ അമ്മായിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു. അപ്പോൾ തന്നെ സീൻ ആയി. പക്ഷേ റിപ്ലൈ ഒന്നും ഇല്ല. എന്റെ മുഖത്തിന്റെ ഒരു പിക് എടുത്തു ഞാൻ വൺസ് അയച്ചു കൊടുത്തു. സീനായി അൽപ നേരത്തിനുള്ളിൽ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ഞാൻ വാതിലിനടുത്തേക്ക് നിന്നു.

വാതിൽ തുറന്ന അമ്മായി നനഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ എന്റെ മുഖത്ത് ആകമാനം നോക്കി. പിന്നെ എന്നെ തള്ളി മാറ്റി കൗച്ചിൽ കാൽ കയറ്റി പിണങ്ങി മുഖം തരാതെ ഇരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ അടുത്തുചെന്ന് നിലത്തിരുന്നു.

“ഏയ്…”

ഞാൻ പയ്യെ വിളിച്ചു.

അമ്മായി എന്നെ നോക്കി, വീണ്ടും മുഖം തിരിച്ചു. അമ്മായിയുടെ മടിയിൽ വെച്ചിരുന്ന കൈ ഞാൻ കവർന്നു. അമ്മായി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് മാറി മാറി നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. ഞാൻ കണ്ണ് വിടാതെ പുറം കയ്യിൽ ചുംബിച്ചു. കൈ എന്റെ കവിളോടു ചേർത്തു. അമ്മായി കൈ വലിച്ചു.

ഞാൻ പയ്യെ കാൽ ഭാഗത്ത് ചെന്നു. ആ ഭംഗിയുള്ള കാലുകൾ എന്റെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു ചുംബിച്ചു. അമ്മായി എന്നെ തന്നെ നോക്കി. കണ്ണീര് ചാലിട്ട് ഒഴുകുന്നു. ഞാൻ മുന്നോട്ട് ഇരുന്ന്, എന്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് അത് തുടച്ചു. അമ്മായി കുലുങ്ങിയില്ല. എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാനത് കണ്ടു.