മുലപ്പാലും മുഹ്‌യുദ്ധീനും 2 [Moythu Vadakara] 287

എന്റെ പാന്റും ബോക്സറും അഴിച്ചെറിഞ്ഞു. വെട്ടി വിറക്കുന്ന എന്റെ അബ്ദുവിനെ കണ്ട് അമ്മായി ആർത്തിയോടെ നോക്കി. എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കും താഴേക്കും വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളാൽ മാറി മാറി നോക്കി. ഞാൻ അമ്മായിയെ കട്ടിലിന് വശത്തേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു.

അമ്മായി സകലതും മറന്ന് ഇരു കാലുകളും തുറന്നകത്തി എന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ വെമ്പി കിടന്നു. അബ്ദുവിലേക്ക് ആഞ്ഞ് തുപ്പി, ഞാനത് കയ്യിലെടുത്ത് ഞങ്ങളെ തമ്മിൽ വേർതിരിക്കുന്ന അദൃശ്യ രേഖയെ ഭേദിക്കാൻ തുനിഞ്ഞ് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു.

ഡ്റ്… ഡ്റ്…

പെട്ടെന്ന് ടീപ്പോയിൽ നിന്ന് അമ്മായിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു. ഫോണിൽ ഇക്കാക്കയുടെ നമ്പർ കണ്ട് ഞാൻ തരിച്ചു നിന്നു. ഫോൺ കയ്യിലെടുത്ത അമ്മായി ആകെ മരവിച്ചു. കണ്ണുകൾ കലങ്ങി. സ്ഥലകാലബോധം ഒരടിയെന്ന പോലെ പതിച്ച് കണ്ണിൽ കുടു കുടെ വെള്ളം നിറഞ്ഞു.

“വേണ്ട..”

ശ്വാസം മുട്ടിയ പോലെയുള്ള ശബ്ദത്തിൽ അമ്മായി എന്നെ തടഞ്ഞു. പയ്യെ എന്നെ തള്ളിമാറ്റി. സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്ന പോലെ ഒന്ന് വിറച്ചു. ഞാൻ പിന്നോട്ട് മാറി, എന്റെ കൈകൾ ഞെരിപിരി കൊണ്ടു.

തന്നത് എന്നിൽ നിന്ന് തിരിച്ചെടുത്തപ്പോൾ മാത്രമാണ് അപരാധത്തിന്റെ ഭാരം എന്റെ ചുമലിൽ വന്ന് പതിച്ചത്. അഴിച്ചെറിഞ്ഞ മാക്സി എടുത്ത് മുലകൾ മറച്ച് അമ്മായി കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു. അതിലേക്ക് ഒരു ശബ്ദം പോലും വീണില്ല. എന്റെ ഹൃദയം തൊണ്ടയിൽ നിന്നു മിടിച്ചു.

“ഇല്ല”എന്ന് മന്ത്രിച്ച് അമ്മായി കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. നിശബ്ദയായി, കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. നഗ്നമായ പാദങ്ങൾ തണുത്ത തറയിൽ പതിഞ്ഞു. ഉലഞ്ഞ മുടിയുമായി, വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുമായി, തന്റെ ശരീരം തിരുത്താൻ പോലും ശ്രമിക്കാതെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അമ്മായിയുടെ പിന്നിൽ വാതിൽ ചാരിയടഞ്ഞു.