മുലപ്പാലും മുഹ്‌യുദ്ധീനും 2 [Moythu Vadakara] 287

*****

കൃത്യം ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം അമ്മായിയെ പിക്ക് ചെയാൻ ഞാൻ വീണ്ടും ചെന്നു. കുളിച്ചൊരുങ്ങി ഇറങ്ങിവന്ന അമ്മായിക്ക് ഞാൻ മുന്നിലെ സീറ്റ് തുറന്ന് കൊടുത്തു, എനിക്ക് ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ചിരി തന്നു കയറി ഇരുന്നു. കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ബാഗ് മടിയിൽ വെച്ച് അതുകൊണ്ട് ശരീരം മറച്ചു. എന്റെ ദൃശ്യവിഭവങ്ങൾ പാടെ മറച്ച ആ ചുവന്ന ബാഗിനെ ആയിരം തവണ ശപിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടി തറവാടിലേക്ക് ചലിപ്പിച്ചു.

ഇളയ മക്കളെയും മക്കളേ മക്കളെയും കാണാൻ ഉമ്മാമ കുടിയൊഴിഞ്ഞിരുന്നത് തറവാട്ടിൽ എത്തിയിട്ടാണ് ഞാനും അമ്മായിയും അറിയുന്നത്, അപ്പോഴേക്കും സന്ധ്യയടുത്തത് കൊണ്ട് അമ്മായിയെ തിരിച്ച് കൊണ്ട് വിടണ്ട എന്നും അവിടെ ആരും ഇല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ആണൊരുത്തനായി ഞാനവിടെ കൂടണമെന്നും ഉമ്മാമയുടെ ഓർഡർ വന്നു.

ഉള്ളിൽ ചിതറിയോടിയ ആയിരം കുതിരകൾക്ക് ഞാൻ കടിഞ്ഞാണിട്ടു. കുളിച്ചിറങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും മേശമേലുണ്ടായിരുന്ന, തണുത്ത ചായയെടുത്ത് മൊത്തികൊണ്ട് ഞാൻ ഉമ്മറത്തിരുന്നു. പലജാതി ചിന്തകളും സങ്കല്പകഥകളും ദിവാസ്വപ്നങ്ങളും ചായക്ക് ചൂട് നൽകി, ഗ്ലാസ്സ് വെക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ സ്നാനകൃത്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഈറനോടെ അമ്മായി എന്നെ കടന്ന് പോയി.

ചുവന്ന മാക്സിയും നീല തട്ടവും, അതേ ലക്സി സുഗന്ധം,സമൃദ്ധമായ പിൻഭാഗം കുലുക്കിയിളക്കിയുള്ള ആ നടത്തത്തിന്റെ താളത്തിൽ ലയിച്ച് ഞാൻ പല പല ദൃശ്യങ്ങളും മനസ്സിൽ നെയ്തു. അബ്ദു എഴുനേറ്റ് കട്ടപ്പാര കണക്കു വീറോടെ നില്കുന്നു.. ആ വീടിന്റെ നിശബ്ദത എന്നിൽ ഒരു പ്രത്യേക ധൈര്യം തന്നു.