മുനി ടീച്ചർ 5 [Decent] 290

“ഒരുപാട് ചെയ്തല്ലോ… ഇനി വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ… എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ല.”

ഞാൻ ലിസിമ്മയെ മെല്ലെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി. ലിസിമ്മ പിടുത്തം അയച്ചു. അവിടെന്നു പിന്നോട്ട് മാറി ഞാൻ വാതിൽക്കലേക്കു പോയി. ലിസിമ്മ എന്റെ കൂടെ വാതിൽക്കലേക്കു വന്നു. ഞാൻ വാതിൽ തുറന്നു ഹാളിലേക്കിറങ്ങി.

നല്ല ദാഹം. വെള്ളം കുടിക്കാനായി ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. കിച്ചണിലേക്കു കടന്ന ഞാൻ അവിടെ ഒരു മാസികയും വായിച്ചിരിക്കുന്ന ടീച്ചറെ കണ്ടു. പെട്ടെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ തിരിച്ചു നടക്കാൻ ഭാവിച്ചു. പിന്നെ വീണ്ടും ഫ്രിഡ്‌ജിനടുത്തേക്ക് പോയി. വെള്ളം കുടിച്ചു. ടീച്ചർ എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. റൂമിൽ നടന്നതൊന്നും ടീച്ചർ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നാൽ ഊഹിക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് എനിക്കുതോന്നി. എനിക്ക് എന്തൊന്നില്ലാത്ത ചമ്മൽ. ടീച്ചറുടെ മുഖത്തേക്കുപോലും നോക്കാതെ ഞാൻ തിരിച്ചു പോന്നു. ടീച്ചർ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുമോ എന്നായിരുന്നു എന്റെ പേടി. ഇങ്ങനെയുള്ള സാഹചര്യങ്ങളിൽ എങ്ങിനെ പെരുമാറണമെന്നും എങ്ങിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നും എനിക്കറിയില്ല.

ആദ്യ ദിവസത്തിലെ ചമ്മൽ മാറുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ അതിൽ ഭാരം കൂട്ടാനായി ഇങ്ങനെയും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. ലിസിമ്മക്ക് ഇവിടെ ടീച്ചർ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ എന്നെ വിളിച്ചൂടായിരുന്നോ? എന്തിനാ ടീച്ചർ ഉള്ളപ്പോൾ തന്നെ ഇത് ചെയാൻ പോയതെന്ന് ഞാൻ എന്നെയും പ്രാകി. ടീച്ചറില്ലാത്തപ്പോൾ വരാമെന്നുപറഞ്ഞു അവിടെന്നു പോന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. എന്തായാലും സംഭവിച്ചു. ഇനി ഒന്ന് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. വെക്കേഷൻ മുഴുവൻ ഇങ്ങനെ പോകുമെന്ന് മനസു പറഞ്ഞപോലെ തോന്നി.