മുനി ടീച്ചർ 5 [Decent] 291

+++++++++++++++++++++++++

ആരോ കൈകളിൽ തട്ടുന്നത് കേട്ടാണ് ഞെട്ടി ഉണർന്നത്. അറിയാതെ പെട്ടെന്ന് ബെഡിൽ എണീറ്റിരുന്നു. ഉറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പുള്ള സംഭവങ്ങൾ കൊണ്ടാവാം ഇങ്ങനെ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റത്. നോക്കുമ്പോൾ ടീച്ചർ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു. മുമ്പു നടന്നതെല്ലാം മെല്ലെ മെല്ലെ തെളിഞ്ഞുവരാൻ തുടങ്ങി. ഇടക്ക് ഞാൻ ഒറ്റക്ക് താഴെ പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു വന്നു വീണ്ടും കിടന്നതാണ്.

“എന്താ കുട്ടാ? എന്താ പേടിച്ചത്?” ടീച്ചർ കരുതലോടെ ചോദിച്ചു.

” ഒന്നൂല്യ.”

“പറ. എന്ത് പറ്റി നിനക്ക്? നല്ല ക്ഷീണമുണ്ടല്ലോ… പനിയുണ്ടോ?” ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചു ടീച്ചർ എന്റെ നെറ്റിയിൽ മൃദുലമായി തൊട്ടുനോക്കി. ഒത്തിരി കെയറോടുകൂടിയാണ് ടീച്ചർ സംസാരിക്കുന്നത്. ഒരു സോറി പറയലിന്റെയും ആശ്വസിപ്പിക്കലിന്റെയുമെല്ലാം സ്വരം അതിലുണ്ടെന്നു തോന്നി.

“പനിയൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഞാൻ ഒത്തിരി സോറി പറഞ്ഞില്ലേ, ഇനിയും പിണക്കമാണോ? മിണ്ടാതിരിക്കല്ലേടാ, ഞാൻ എന്തുവേണേലും ചെയ്യാ. ഇനിയും എന്നെ ശിക്ഷിക്കല്ലേ. വിഷമാവുന്നു. വാ.”

“ഒന്നുമില്ല ടീച്ചറെ… എനിക്ക് ടീച്ചറോട് തെറ്റൊന്നുമില്ല.” ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഉറക്കത്തിനു മുമ്പുള്ള രംഗങ്ങൾ വീണ്ടും മനസിലേക്ക് ഒന്നൊന്നായി വരുന്നു. അസ്വസ്ഥനാണ് ഞാനെന്നു ടീച്ചർക്ക് മനസിലായി.

“വല്ലതും ഉറക്കത്തിൽ കണ്ടോ? എന്ത് പറ്റി?”

“ഒന്നുമില്ല ടീച്ചറേ… ഉറക്കത്തിൽകണ്ടു  പേടിക്കാൻ ഞാൻ ചെറിയ കുട്ടിയൊന്നുമല്ല. താങ്ക് യൂ.. ചോദിച്ചതിനു നന്ദി. ”

“ഞങ്ങൾ നടക്കാൻ പോകുവാ… കുട്ടൻ വരുന്നോ? ലിസിമ്മയാ നിന്നെ വിളിക്കാൻ എന്നെ അയച്ചത്. “