മുനി ടീച്ചർ 6 [Decent] 317

സംസാരിച്ചും സിനിമ കണ്ടും സമയം കടന്നുപോയി. സമയം ഒരുമണിയോടടുത്തതു ഞാനറിഞ്ഞില്ല.

പെട്ടെന്നാണു ടീച്ചർ വീണ്ടും ചോദിച്ചത്:”ലഞ്ചിനു പോകണ്ടേ?”

“അയ്യോ, ടീച്ചർ വന്നിട്ടിതുവരെ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ. ഞാനതു മറന്നു. പോകാം. ഇനി വൈകണ്ട.”

“ലക്ഷ്മിചേച്ചി എപ്പോഴാ വരിക?”

“അപ്പോ പറഞ്ഞയക്കാൻ തന്നെയാണ് പ്ലാനല്ലേ?”

“ഒരിക്കലും അങ്ങിനെ ഉദ്ദേശിച്ചില്ല. എത്രനാൾ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ നിൽക്കാം. ഒരായിരം തവണ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കാം. നിൽക്കുവോ?”

“ഒരായിരം തവണകൊണ്ടൊന്നും കാര്യല്യ.”

“പിന്നെ? എത്ര തവണ വേണേലും നിർബന്ധിക്കാം. എന്തുവേണേലും ചെയ്യാം. ടീച്ചർ ഒരുനാളെങ്കിലും ഇവിടെയൊന്നും തങ്ങാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്നു പറഞ്ഞാമതി.”

“തൽക്കാലം നീ വാ. നമുക്ക് കഴിച്ചിട്ടു വരാം. എന്നിട്ടു നോക്കാം. നിൽക്കാൻ നീ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന്.”

“ഓക്കേ ഓക്കേ എല്ലാം ടീച്ചർ പറഞ്ഞപോലെ.”

ഒരായിരം ആശകൾ മനസ്സിൽ കോരിയിടുന്നതാണ് ടീച്ചറുടെ ഈ വാഗ്‌ദാനം പോലെ തോന്നാവുന്ന വാക്കുകൾ. എന്നാലും ഭയങ്കരി ഒന്നും വിട്ടു പറഞ്ഞു തരുന്നില്ല. ദൈവമേ…

ഇപ്പൊ വരാം എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നീങ്ങി. വാതിലടച്ചു ഞാൻ ഷർട്ടു മാറ്റി വേറൊരെണ്ണമിട്ടു. വാഷ്‌റൂമിൽ പോയി. അവൻ നനഞു കുതിർന്നിരുന്നു. ഒരായിരം തവണ ഇന്നവൻ വലുതാവുകയും ചെറുതാവുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അവസരം വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ വൃത്തി വരുത്തിയ ശേഷം ജീൻസിന്റെ സിപ്പറിട്ടു. മണ്ടൻ ആഗ്രഹങ്ങളാണോ എന്നറിയില്ല. ഞാൻ എന്നോടുതന്നെ പറഞ്ഞു. അല്പം ബോഡി സ്പ്രേ അടിച്ച ശേഷം ഞാൻ ഹാളിലേക്കിറങ്ങി.