മുനി ടീച്ചർ 6 [Decent] 317

“എന്തിനാ ഇത്ര നാണം? പേടിയുണ്ടോ? കൊച്ചുകുട്ടിയാണോ നീ?”

ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞാൻ ആകെ വിറങ്ങലിച്ചുപോയ പോലെ.

“വീട്ടിൽ നിന്നും കണ്ടപ്പോഴും ഫോൺ ചെയ്തപ്പോഴും ഉള്ള ആളല്ലല്ലോ ഇപ്പോ… എന്ത് പറ്റി?”

“ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല ടീച്ചർ… എനിക്ക് പേടിയാ… എന്തോ ആകുന്നു…”

“ഞാൻ അല്ലെ ഇത്… എന്തിനാ പേടിക്കുന്നേ, എന്തിനാ എന്തോ ആകുന്നേ…?? ഉം?”

“സാരല്യ വാ… നമുക്ക് കുറച്ചു ടീവി കാണാ”. ടീച്ചർ എന്റെ കൈപിടിച്ചു ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ ഞാൻ പിന്നാലെ ചെന്നു. ഞങ്ങൾ സോഫയിൽ ഇരുന്നു. “ടീവി ഓൺ ചെയ്യ്” ടീച്ചർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ റിമോട്ട് എടുത്തു ടീവി ഓൺ ചെയ്തു ടീച്ചർക്കു നീട്ടി. ടീച്ചർ റിമോട്ട് വാങ്ങി. സോഫയിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും ഞാനാകെ വിയർത്തു കുളിച്ചിരിക്കുന്നു.

“ഏതു ചാനൽ വേണം?”

“ഞാൻ ടീവി കാണാറില്ല.”

വിയർത്തൊലിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട ടീച്ചർ എഴുന്നേറ്റു പോയി ഫാൻ ഓണാക്കി. തിരിച്ചുവന്നു സോഫയിലിരുന്നിട്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു “ഇത്ര കൊച്ചു കുട്ടിയാണോ നീ? ഉം?” സോഫയിലെ ഒരു ടൗവലെടുത്തു എന്റെ നെറ്റിയിലെ വിയർപ്പ് ടീച്ചർ തുടച്ചു. ഞാൻ തളർന്നു സോഫയിൽ ചാരിയിരുന്നു. എന്റെ ശൗര്യമെല്ലാം പോയിരിക്കുന്നു. മേൽ മുഴുവൻ തളർന്നിരിക്കുന്നു. അരക്കെട്ടിൽ പൊങ്ങി നിന്നിരുന്ന അവൻ ഇപ്പോൾ അവിടെ ഉണ്ടെന്നുപോലും നോന്നുന്നില്ല.

എന്റെ കയ്യെടുത്തു ടീച്ചറുടെ മടിയിൽ വച്ചുപിടിച്ചു. കുറച്ചു നേരം പരതിയ ശേഷം ടീച്ചർ ഒരു ഹിന്ദി മ്യൂസിക് ചാനൽ വച്ചു.

“ഹിന്ദി അറിയുമോ നിനക്ക്?”