മീൻ കറിയുമായി അങ്ങോട്ട് വന്ന രേവതി കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന വർമ്മയെ നോക്കി ഊറിച്ചിരിച്ചു. വർമ്മ കുണ്ണയിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്തു അങ്ങോട്ട് വന്നു.
“മുത്തച്ഛൻ്റെ മീനൂട്ടി എപ്പോൾ വന്നു?”
വർമ്മ ചോദിച്ചു.
“മുത്തച്ഛാ”,
മീനു ചാടി എഴുന്നേറ്റ് വർമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കൊച്ചു മകളുടെ ഇളം മേനിയുടെ തുടുപ്പും കൊഴുപ്പും ദേഹത്തമർന്ന വർമ്മ കോരിത്തരിച്ചു.
“അച്ഛൻ്റെ ദേഹത്ത് നീ കൈ പറ്റിക്കും”, ജയന്തി പറഞ്ഞു.
“പോട്ടെ മോളെ. എൻ്റെ മീനു എത്ര നാൾ കൂടിയാ വരുന്നേ?”, വർമ്മ കൊച്ചു മകളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
മീനുവിൻ്റെ വലിയ മുലയുടെ കൊഴുപ്പു ശരീരത്തിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ടു വർമ്മ പറഞ്ഞു,
“മോൾ കഴിക്ക്,” അല്പം കഴിഞ്ഞു വർമ്മ പറഞ്ഞു.
മീനു കസേരയിലിരുന്നു വീണ്ടും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“നിങ്ങൾ കുറച്ചു ദിവസം കാണുമല്ലോ?”, വർമ്മ ജയന്തിയോട് ചോദിച്ചു.
“ഇല്ലച്ഛാ. എനിക്ക് രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു പോണം. രവിയേട്ടൻ പണിത്തിരക്കല്ലേ?” ജയന്തി പറഞ്ഞു.
“ഓ ശരിയാണല്ലോ. നിങ്ങൾ കഴിക്ക്”, വർമ്മ അകത്തോട്ടു പോകുന്നതിൻ്റെ ഇടയിൽ പറഞ്ഞു.
ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ജയന്തി പോയി
മീനു പറമ്പിലും പാടത്തും കുളക്കടവിലും ഓടി നടന്നു. വിശാലമായ പറമ്പിൽ ആരും കേറില്ല. ചുറ്റുമതിൽ ഉണ്ട്. അതുമല്ല ഉഗ്രപ്രതാപിയായ വർമ്മയെ നാട്ടുകാർക്ക് കുറച്ചു പേടിയുമാണ്.
കുളത്തിൻ്റെ അടുത്ത് തനിയെ വന്നേക്കല്ലു എന്ന് ജയന്തി പോകും മുമ്പ് മീനുവിനോട് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിരുന്നു. രേവതിയെ ഒന്ന് ഓർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
. പോകും മുമ്പ് രേവതിക്ക് ജയന്തി കുറച്ചു പൈസ കൊടുത്ത് അവൾക്കു സന്തോഷമായി. മീനുവിനെ ശ്രദ്ധിക്കാം എന്ന് രേവതി ജയന്തിയോട് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ജയന്തി പോയി..
‘അപ്പൂപ്പാ, രാത്രിയത്തേക്ക് കഴിക്കാൻ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കാം ട്ടോ… അപ്പൂപ്പന് എന്താ വേണ്ടത്?’
‘ഓ… . അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അപ്പൂപ്പന് നല്ല ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കികൊടുക്കണം എന്ന്. ഇനി പോകുന്നത് വരെ ഞാൻ വെച്ചോളാം. അപ്പൂപ്പന് എന്തൊക്കെയാ ഇഷ്ടം’
‘ഇതിപ്പോ നല്ലൊരു കാര്യായല്ലോ… എനിക്ക് എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല. നീ ചിക്കനോ മട്ടനോ ഉണ്ടാക്കുമെങ്കിൽ ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം അതാ കൂടുതൽ സൗകര്യം…’
