അടച്ചിട്ട കെട്ടിടം തുറന്നു..
സാമാന്യം വലിയ വൃത്തി ഉള്ള മുറി… എയർ കണ്ടിഷൻ ചെയ്തു, ശീതീകരിച്ചിരുന്നു…
“തന്നോളം മാത്രം പ്രായമുള്ള ചെറുപ്പക്കാരനൊത്തു തനിച്ചു ഒരു മുറിയിൽ….!”
തുടക്കത്തിൽ… ഒരു അമ്പരപ്പ് ഉള്ളിൽ തോന്നിയെങ്കിലും…. ക്രമേണ അത് വിട്ടൊഴിഞ്ഞിരുന്നു….
” ഒരു വിധത്തിൽ ഉള്ള അമ്പരപ്പോ… ഭീതിയോ.. തോന്നേണ്ട കാര്യമില്ല…. വീട്ടുകാരുടെ… മാനം കാക്കാൻ… താൻ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ വഴങ്ങി കൊടുത്തതല്ലേ….!”
ഓർത്തിട്ട് സോഫിയക്ക് ഉള്ളിൽ ചിരിയാ… വന്നത്…
മുറിയിൽ കയറിയ ഉടൻ…. സാഗർ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു…
ആ ഒരു നിമിഷം…. സോഫിയയുടെ ഉള്ളൊന്ന് പിടഞ്ഞു….. ഒരു നിമിഷനേരം മാത്രം…!
” ഞാൻ…. സാഗർ… കുട്ടിയുടെ പേര് ചോദിച്ചില്ല…!”
കുറ്റബോധം പോലെ… സാഗറിന് തോന്നിച്ചു…
” കുട്ടിയല്ല, ഞാൻ… ഇന്നൊരാളുടെ ഭാര്യയാണ്…. സോഫിയ… മാഡം എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി…!”
തികഞ്ഞ തന്റേടിയായി, സോഫിയ പറഞ്ഞു…
” സോറി…. മാഡം.. ”
ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടനുകൾ വിടുവിച്ചുകൊണ്ട് സാഗർ പറഞ്ഞു….
ആ സമയം, സോഫിയ… സാഗറിന്റെ മാറിലേക്ക്, കള്ളക്കണ്ണ് കൊണ്ട്, പാളി നോക്കി…,
“ഗുസ്തിക്കാരെ പോലെ ഉറച്ച മാറിടം… പാറ കണക്ക്… വടിച്ചിറക്കിയത് കൊണ്ടാവും…. ഒരു തരി രോമം കാണാൻ ഇല്ല… ഇപ്പോൾ പങ്ക് പയ്യന്മാർ നെഞ്ചിലെ മുടി, കളയുന്നവർ ആണെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്… എന്തായാലും… ഈ സിക്സ് പാക്ക് പോലുള്ള ശരീരത്തിന്… മുടി ഇല്ലാത്തതാണ് അഴക്…”
എങ്ങനെ എഴുതിയാലും പ്രതികരണം ഇല്ലെങ്കിൽ.. നിർത്തുക തന്നെ…
കൊള്ളാം തുടരുക ?