ഇതുവരെ പുരുഷന്മാർയോട് മിണ്ടാത്ത മേഘനക് അവനു എന്തോ എന്ന് ഇല്ലാത്ത ബന്ധം ഉള്ളത് പോലെ അവൾക് തോന്നി.
ഞങ്ങൾ വീണ്ടും യാത്ര തുടർന്നു പതിയെ പതിയെയാണ് ഓരോ അടിയും നമ്മൾ മുന്നോട് വെച്ചത്. നമ്മൾ തമ്മിലുള്ള സംസാരമാണ് ആ വനത്തിനുള്ളിലെ ഭീകര അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നും നമ്മുടെ മനസ്സിനെ കൂൾ ആക്കി നിർത്തിയത്. ഇടക്ക് ഇടക്ക് തളർന്നിരുന്നും വെള്ളം കുടിച്ചും ഞങ്ങൾ എങ്ങോട്ടേക്കയോ നടന്നു.സമയം ഏകദേശം വൈകുന്നേരം ആയിക്കാണും. ആദ്യം ഉണ്ടായിരുന്ന സൂര്യവെളിച്ചം ഒക്കെ പതിയെ പതിയെ മങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു. കൂടെ നല്ല കിടിലം കൊതുകിന്റെ കടിയും. ആകെ ഊമ്പിത്തൊലിഞ അവസ്ഥ.
എന്നാലും ഞങ്ങൾ തളരുന്നു ഇല്ല. ഒരേ ലക്ഷ്യം ആയതു കൊണ്ട് ഞങ്ങളെ ഇത് ഒന്നും തളർത്തിഇല്ല.
അവസാനം ഞങ്ങളുടെ ആ സ്ഥലത്തിന്റെ മുന്നിൽ വന്നു വന്നു.
അവര് ഗുഹയുടെ മുന്നിലൂടെ വന്നു അവിടെ മൊത്തം ആവി നിറഞ്ഞു നിന്നു മേഘന യുടെയും ലാലുവിന്റെയും ദേഹത്തു നിന്നും ഒഴുകിയ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ഗുഹയുടെ അന്ധകാരത്തിലേക്ക് മറഞ്ഞു.
ആകെ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന പോലെ ആയി രണ്ടു പേരും .
അപ്പോഴും ലാലുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ആ ഗുഹയുടെ മുന്നിലെത്തെ ഡോറിൽ തന്നെയായിരുന്നു.
അവിടെ കൊത്തുപണികൾ ഒക്കെ ചെയ്തിട്ടുള്ള മനോഹരമായ ഒരു വാതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.രണ്ടു വാതിൽ പാളികൾ കൂടി ചേർന്നത്.
അതിനു ചുറ്റും എന്തൊക്കെയോ ശില്പങ്ങൾ വിഗ്രഹങ്ങൾ എന്നിവ കൃത്യതയോടെ കൊത്തി വച്ചിരിക്കുന്നു.
നാഗങ്ങളുടെ കൊത്തുപണികൾ ആണ് അധികവും.
