നാഥന്റെ ദേവലോകം [സുൽത്താൻ II] 274

മഹേശൻ : അത് പിന്നെ അളിയാ…. പഠിക്കാൻ പറഞ്ഞതോ… ജോലിക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞതോ ആണ് ഞങ്ങൾ ചെയ്തു പോയ തെറ്റെങ്കിൽ… അവനോട് മാപ്പ് പറയാൻ വരെ ഞങ്ങൾ തയ്യാറാണ്….

വിഷ്ണുവും മോളും നല്ല നിലയിൽ എത്തി അതിൽ സന്തോഷം തന്നെ…. പക്ഷേ അവൻ ഇല്ലാതെ ഞങ്ങൾ എത്ര വർഷം ആയി സങ്കടം അനുഭവിക്കുന്നു എന്നറിയോ?

കാർത്തിക : ചേട്ടൻ എല്ലായിടത്തും ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ ആള് വിടൂ…. ലോകം മുഴുവൻ എങ്കിൽ അതും…. എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും തരപ്പെടുത്താം….

കേശവൻ : എല്ലായിടത്തും ഞാൻ ആള് വിട്ടു…. ഇനി ഈ അണ്ഡകടാഹത്തിൽ ഒരിഞ്ചു മണ്ണില്ല… നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെ നോക്കാൻ….

അപ്പൊ വിഷ്ണു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു

“ഹാ എല്ലാരും ഇന്നും തുടങ്ങിയോ ചേട്ടന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞുള്ള പരിഭവം പറച്ചിൽ”

ഇനി ഒറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂ ആളിനെ ഇങ്ങത്തിക്കാൻ  “ഞങ്ങളോടെ ഈ ഇല്ലം മുഴുവൻ വെന്തെരിഞ്ഞു തീർന്നു എന്ന് ഒരു ന്യൂസ്‌ കൊടുക്കുക… പത്രത്തിൽ വേണ്ട…. മീഡിയയിൽ”

ജീവനോടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ…. ഞങ്ങളോട് ഏട്ടന് സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ വരും… ഇതേ ഉള്ളൂ ഒരു വഴി….

കേശവൻ : എന്ത് വിഡ്ഢിത്താ കുഞ്ഞേ നീ ഈ പറേണെ…. ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നോരെ മരിച്ചെന്നൊക്കെ പറേണം ന്നു വെച്ചാൽ…. അതൊക്കെ ഒരുപാട് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കും….

നാട്ടുകാർ ഇളകും…. ഇനി അവൻ എത്താൻ വേണ്ടി ആണെന്ന് നാട്ടുകാർ അറിഞ്ഞെന്നിരിക്കട്ടെ….

എങ്ങാനും നാഥൻ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ?

മഹേശൻ : “അങ്ങനെയാച്ഛാ… ഞങ്ങൾ ശെരിക്കും തീ കൊളുത്തും…. അവൻ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് എന്ത് മാർഗം സ്വീകരിച്ചായാലും അറിയണം….

പിന്നെ അളിയൻ ഇതൊക്കെ വിട്ടിട്ട് ഇവിടെ നിന്നൂടെ…. വിഷ്ണു എല്ലാം അവന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് വഴി എല്ലാം ചെയ്തോളും….”

അങ്ങനെ അവർ അവസാനത്തെ മാർഗം പരീക്ഷിച്ചു….

മീഡിയയിലും മറ്റും വെണ്മണി ഇല്ലം നാല് മനുഷ്യജന്മങ്ങളുമായി വെന്ത് എരിഞ്ഞതായി ഫ്ലാഷ് ന്യൂസ്‌ ഇറങ്ങി….

ആർക്കും ഒരു സമാധാനം ഇല്ലായിരുന്നു…. തങ്ങളുടെ ആദ്യ പുത്രൻ ജീവനോടെ എങ്കിലും ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടാവണേ എന്ന് ഭാഗവതിയോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു അവർ ഉള്ള് പിടഞ്ഞു നിമിഷങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി….