നാഗത്ത് മന [Bijoy] 682

പൂജ : ആഹാ…. കണ്ണാ… വേണ്ടാ….

മഹേശ്വരി : നിങ്ങൾ ഇവിടെ നിൽക്കുകയാണോ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും വന്നിട്ടുണ്ട്. കണ്ണനെയും നോക്കി പടിപ്പുര മുറ്റത്ത് നിൽപ്പുണ്ട് വേഗം വാ.

ഞാൻ : ആഹാ…. ഞാൻ ദാ വരുന്നു.

ഞാൻ അങ്ങനെ പടിപ്പുര മുറ്റത്ത് എത്തുമ്പോൾ അവിടെ എല്ലാവരും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം മുറികളിലേക്ക് പോകണമെങ്കിൽ അവരെല്ലാവരും കുളിക്കണം.

തറവാട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തു പോകുമ്പോഴും തറവാട്ടിലേക്ക് കേറുമ്പോഴും കുളിച്ച് ശുദ്ധി വരുത്തിയാൽ മാത്രമേ അകത്തുകയറാൻ പാടു. ചേച്ചിമാർ എന്നെ കണ്ടതും അടുത്തേക്ക് വന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

മഹേശ്വരി : ആ.. കണ്ടിലെ…. ഇനി എല്ലാവരും കുളിച്ചു വരൂ.

ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് എല്ലാവരും പോയി. എന്നോടുള്ള അടുപ്പം ഒന്നും മറ്റുള്ളവർ അമ്മയോട് കാണിക്കുന്നില്ല. പ്രതേകിച്ച് മുതിർന്നവർ.

മഹേശ്വരി : കണ്ണൻ എവിടാ കിടക്കുന്നെ.

സാവിത്രി : അവനിന്ന് എന്റെ കൂടെ കിടന്നോട്ടെ.

മഹേശ്വരി : ശരി… കട്ടിൽ ഒന്നേ ഉള്ളു അവിടെ.

അമ്മയെ നോക്കി ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : ഞാനിന്ന് അമ്മയുടെ കൂടെ കിടന്നോളാം. ഒരു പായ തന്നാൽ മതി.

മഹേശ്വരി : നാളെ നേരത്തെ എണീക്കണം. കണ്ണന് ഉദയപൂജ ഒക്കെ കണ്ണൻ കണ്ട് പഠിക്കട്ടെ.

അതുകേട്ട് അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടി.

മഹേശ്വരി : സാവിത്രിക്ക് പറഞ്ഞത് മനസിലായല്ലോ.

സാവിത്രി : മനസിലായി തമ്പുരാട്ടി.

അങ്ങനെ ചെറിയമ്മ പോയി. അമ്മ പണി കഴിഞ്ഞു വരാൻ സമയം എടുത്തിരുന്നു.

സാവിത്രി : കണ്ണാ കിടക്കാം.

ഞാൻ : ശരിയമ്മേ.

അപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും കിടന്നിരുന്നു. ഞാനും അമ്മയും അങ്ങനെ മുറിയിൽ പോയി.