നാഗത്ത് മന [Bijoy] 682

എന്നാൽ ചെറിയമ്മ കാരണവർ സ്ഥാനത്ത് ഉള്ളതുകൊണ്ട് ആ ആടയാഭരണങ്ങൾ ഒക്കെ ഇട്ടു നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു പ്രതേക പ്രൗടിയാണ്. അമ്മക്ക് അങ്ങനെ ഉള്ള ആടയാഭരണങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ല. ഇപ്പോഴും അമ്മയെ തറവാട്ടിൽ ഉള്ളവർ അത്ര സ്ഥാനം കൊടുക്കാറില്ല.

ഞാൻ ചെറിയമ്മയെയും അമ്മയെയും വിളിച്ച് വന്നു.

അച്ചൻ : എവിടെ പോയി കിടക്കായിരുന്നു രണ്ട് കുതിരകൾ.

മഹേശ്വരി : നിങ്ങളോട് ഞാൻ മുന്നേ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഞങ്ങളെ അങ്ങനെ വിളിക്കരുത് എന്ന്.

അച്ചൻ : ഞാൻ അങ്ങനെ വിളിക്കു.

മഹേശ്വരി : പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.

സാവിത്രി : തമ്പുരാട്ടി ഒന്ന് മിണ്ടാതെ ഇരുന്നേ. വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന ആളല്ലേ.

അച്ചൻ : ഞാൻ വിളിച്ചത് ഒരു കാര്യം പറയാനാ. കണ്ണന് പ്രായപൂർത്തിയായി, ഇവനെ ചിട്ട വട്ടങ്ങൾ എല്ലാം പഠിപ്പിക്കണം.

മഹേശ്വരി : അതിനൊക്കെ ഇനിയും സമ്മയമുണ്ട്. ചെക്കന് പ്രായപൂർത്തി ആയതല്ലേ ഉള്ളു.

അച്ചൻ : മ്മ്.. നിങ്ങൾ വേണം എല്ലാം പറഞ്ഞ് കൊടുക്കാൻ.

അതുകേട്ട് രണ്ടുപേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

മഹേശ്വരി : അതിന്റെ സമയം ആവുമ്പോൾ എല്ലാം നടക്കും. ഞാൻ ഇവന് കഴിക്കാൻ എടുത്തു വെക്കട്ടെ. വരൂ സാവിത്രി.

അച്ചൻ : ആ… ചെല്ല് മോനെ.

ഞാൻ : ശരി അച്ചാ. ഞാൻ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് കാണട്ടെ. എന്നിട്ട് അച്ചന്റെ കൂടെ ഇരിക്കാം.

അച്ചൻ : മ്മ്….

അങ്ങനെ ഞാൻ  അവരുടെ കൂടെ പോയി. കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ പൂജ ചേച്ചി വന്നു.

പൂജ : ഹാ.. കണ്ണാ… ആളങ്ങു വലുതായല്ലോ.

എന്റെ പുറകിൽ നിന്ന് തോളിൽ കൂടി കെട്ടിപിടിച്ച് ചേച്ചി ചോദിച്ചു. ആദർശ് ചേട്ടന്റെ ഭാര്യയാണ് പൂജ.