നാഗത്ത് മന 2 [Bijoy] 188

മഹേശ്വരി : കണ്ണാ… പൊത്തി പിടിക്കേണ്ട. ഇനി നീ ഞങ്ങളെ പ്രാപിക്കാൻ തയ്യാറാണെന്നു ദേവിയെ അറിയിക്കാൻ ഞങ്ങളെ ആലിംഗനം ചെയ്യണം.

ഞാൻ : മ്മ്…

മഹേശ്വരി : ആദ്യം എന്നെ ആലിംഗനം ചെയ്യൂ.

ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു നിന്നു. ചെറിയമ്മ അപ്പോൾ കൈ രണ്ടും പുറകിലേക്ക് പൊക്കി ആ പ്രതിഷ്ഠാ വിഗ്രഹത്തിന്റെ തലയിലേക്ക് കൈകൾ പിടിച്ചു. ആ മാറിടങ്ങൾ മുന്നിലേക്ക് തള്ളി നിന്ന് ചെറിയമ്മ എന്നെ നോക്കി.

മഹേശ്വരി : ഇനി ഗാഠമായി ആലിംഗനം ചെയ്തോളു. നമ്മുടെ ദേഹങ്ങൾ തമ്മിൽ അമരണം.

ഞാൻ : മ്മ്…

ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ ഇടുക്കിൽ കൂടി കൈയിട്ടു പുറത്തുകൂടി ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു. ആദ്യം തന്നെ എന്റെ കുട്ടൻ അവരുടെ കവക്കിടയിൽ ആ മുണ്ടിന് മേലെ കൂടി കുത്തിയമർന്നു നിന്നു. കാൽ പാദത്തിൽ ഊന്നി ഞന്നപ്പോളാണ് അവരുടെ കഴുത്തിനു അടുത്തെങ്കിലും എന്റെ മുഖം എത്തിയത്. ശരിക്ക് എനിക്ക് അവരുടെ മാറ് വരെ ഉയരം ഉള്ളു.

മഹേശ്വരി : സ്സ്‌… അങ്ങനെ… ചേർത്തു പിടിച്ചോ.

ഞാനെന്റെ നെഞ്ചും അവരുടെ മാറിലേക്ക് അമർത്തി മുറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഹോ…. ആ നിറഞ്ഞ മാറിടങ്ങൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്ന് ഉടൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തിയതും അവർ എന്നെ മുറുകെ ചുറ്റിവരഞ്ഞു പിടിച്ചു. എന്റെ നെഞ്ച് അമർന്ന് ആ മുഴുത്ത മാറിടങ്ങൾ മുണ്ടിനു മുകളിലേക്ക് തുറിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശരിക്കും കണ്ടിരുന്നു.

മഹേശ്വരി : സ്സ്‌…. ആഹ്… കണ്ണാ…..