ഞാൻ : മ്മ്…
എനിക്ക് അദിക്കമൊന്നും മനസിലായില്ല എങ്കിലും ഞാൻ മൂളലോടെ സമ്മതം അറിയിച്ചു.
മഹേശ്വരി : കേട്ടില്ലേ സാവിത്രി… അച്ചന്റെ മകന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ വേണം എന്ന്, മകനുമായി.
അതുകേട്ടതോടുകൂടി എനിക്ക് എല്ലാതും മനസ്സിലായി. പക്ഷെ അപ്പോഴും ഞാൻ അറിയാത്തപോലെ നിന്നു.
അനന്തരാമൻ : കണ്ണാ… രണ്ടും നല്ല ഉരുപിടിക്കളാ. അറിഞ്ഞങ് ചെയ്തോണം.
സാവിത്രി : ശ്ശോ… ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കു.
മഹേശ്വരി : ഹോ…. എന്താ നാണം സാവിത്രിക്ക്.
സാവിത്രി : ഞാൻ പോണു.
അതും പറഞ്ഞു അമ്മ പുറത്തേക്ക് പോയി.
മഹേശ്വരി : കണ്ണാ… ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്. ചെറിയമ്മേടെ റൂമിലേക്ക് വാ.
ഞാൻ : ശരി.
അനന്തരാമൻ : എന്താടി…. ചെക്കനെ ഇപ്പൊ തന്നെ പാട്ടിലാക്കാൻ പോവാണോ.
മഹേശ്വരി : അതെന്നു കൂട്ടിക്കോളൂ.
അനന്തരാമൻ : ആ… ചെല്ല്… എല്ലാം പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്ക്.
മഹേശ്വരി : ഹോ… അതൊക്കെ ഇവൻ നല്ലോണം പഠിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അതല്ലേ നാഗയക്ഷി ഇവന്റെ കൂടെ കൂടിയത്.
അനന്തരാമൻ : അതുപിന്നെ എന്റെ മോനല്ലേ. മോശമാവാതിരിക്കോ.
മഹേശ്വരി : മ്മ്… അച്ചനെ കടത്തിവെട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നു.
അതുകേട്ടു അച്ഛൻ ചിരിച്ചു. തളർന്നു കിടക്കുന്ന അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് ഇന്നാണ് ഞാൻ നല്ല സന്തോഷം കണ്ടത്. ഞാൻ ശരിക്കുള്ള ബന്ധത്തിൽ നിന്നുള്ള മകൻ അല്ലത്തത് കൊണ്ട് ആദ്യമൊക്കെ തറവാട്ടിൽ വലിയ പ്രശ്നം ആയിരുന്നു. പക്ഷെ അച്ചന് വേറെ മക്കൾ മഹേശ്വരി ചെറിയമ്മേൽ ഉണ്ടായില്ല എന്നത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് എന്നെയും അമ്മയെയും ഈ തറവാട്ടിൽ കയറ്റിയത്.
