മഹേശ്വരി : കണ്ണാ… ഇപ്പൊ തന്നെ എന്നെ ദാസിയായി പ്രഖ്യാപിക്ക്. നാളെ മുതൽ മറ്റുള്ളവരെ തിരഞ്ഞെടുക്കാം.
ഞാൻ : മ്മ്… എല്ലാവരോടും കൂടി ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്.
അതുകേട്ട് ചെറിയമ്മയെ മുണ്ടുകൊണ്ട് പുതച്ച മാമി ഒരു നിമിഷം നിന്നു. മറ്റെല്ലാവരും എന്നെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു. മാമൻ വന്ന് എന്നെ ഒരു മുണ്ട് ഉടുപ്പിച്ചു.
ഞാൻ : ഈ നിമിഷം മുതൽ എന്റെ ആദ്യ ദാസിയായി ഞാൻ മഹേശ്വരി ചെറിയമ്മയെ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു.
അത് കേട്ടതും എല്ലാവരും ഞെട്ടും എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്, പക്ഷേ അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ള ചിരിയും അടക്കം പറച്ചിലുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
പൂജ : അമ്മായിക്ക് ചടങ്ങ് അങ്ങ് നല്ലോണം ബോധിച്ചു എന്ന് തോന്നു.
ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ചേച്ചി ചെറിയമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ചെറിയമ്മ ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടിയതും ആ കള്ളച്ചിരി മാഞ്ഞിരുന്നു.
മഹേശ്വരി : ഇനി എല്ലാവരും പൊയ്ക്കോളൂ.
സാവിത്രി : മഹേശ്വരി… ഇനിയുള്ളത് ഭർത്താവിന്റെ അനുമതിയോടുകൂടി അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് വേണം, ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ.
മഹേശ്വരി : മ്മ്… ശരി. കണ്ണാ വാ.. അച്ചന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോകാം.
അങ്ങനെ എല്ലാവരും പോയി. ഞാനും ചെറിയമ്മയും കൂടി അച്ചന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. എനിക്ക് ഒരു മുണ്ടും ചെറിയമക്ക് മാറുവരെ മറച്ച ഒരു ഒറ്റമുണ്ടുമാണ് വേഷം. ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ തളർന്നു കിടക്കുന്ന അച്ഛന്റെ അടുത്തെത്തി.
അനന്തരാമൻ : ആ… വന്നോ… എല്ലാം സാവിത്രി പറഞ്ഞു.
