നഹ്മയും പ്രൊഫസർ വർഗീസ് കുര്യനും 3 [നഹ്മ] 647

പോവാണ്. അവള് ആദ്യം വിളിച്ചപ്പോ എടുത്തില്ല പിന്നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചപ്പഴാ പറഞ്ഞത് (പെട്ടെന്ന് കിട്ടിയ നുണ പറയുക അല്ലാതെ വേറെ വഴി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ). കൊച്ച് ആകെ വിഷമത്തിലാ തല്ക്കാലം സംസാരിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാ അത് കൊണ്ട് ഞാൻ വേഗം വച്ചു. ഇനി നീ കൂടി വിളിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട കാര്യം അറിഞ്ഞില്ലേ അവള് പോയി വരട്ടെ.

അയ്യോ കഷ്ട്ടായി . ഇല്ലാ ഞാൻ കൂടെ മോളെ വിളിച്ചു പ്രശ്നം ആക്കണില്ല. അവള് പോയി വരട്ടെ ഇച്ചായ ആ പ്രോജക്ടിന്റെ എന്തേലും ചെയ്ത് കൊടുക്ക് ട്ടോ.

ആ അത് ഞാൻ വിളിച്ചു പറയാം. നോക്കട്ടെ എന്താ ചെയ്യാൻ പറ്റാ എന്ന്.അമ്മച്ചിയ്ക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ട്.

ഹേയ് കുഴപ്പമില്ല ഇച്ചായൻ ഇനി ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ട. ഞാൻ നാളെ തന്നെ അങ്ങോട്ട് വരും. നെക്സ്റ്റ് വീക്ക്‌ നമ്മക്ക് ഒരുമിച്ചു വരാം.അത് പൊരേ.

ഹോ നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ (കഷ്ട്ടിച്ചു രക്ഷപെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസത്തിൽ ) ശെരി എന്നാ.

ഓക്കേ ഇച്ചായ.

എങ്ങനെയോ കഷ്ട്ടിച്ചു രക്ഷപെട്ടതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നുവെങ്കിലും അവൾ ഫോൺ എടുക്കാത്തതിൽ നല്ല വിഷമവും ഉണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് തന്നെ സാറ് അവളെ തുരുതുരാ വിളിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. .

അവളെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടാത്തതിന്റെ അസ്വസ്ഥതയിൽ എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഫ്ലാറ്റിൽ കുറെ നേരം കഴിച്ചുകൂട്ടി. പിന്നീട് ഫ്ലാറ്റിന്റെ പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോ ആണ് അവടെ ഷൂ കിടക്കുന്നത് കണ്ടത് പോകാനുള്ള തിരക്കിൽ അവൾ സാറ് കൊടുത്ത ചെരുപ്പ് ഇട്ടിട്ടാണ് പോയത്. അത് സാറിൽ ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരി ഇണ്ടാക്കി.

രാത്രിയിൽ അവൾ അയച്ച മിറർ സെൽഫി ഫോണിൽ നോക്കി കൊണ്ടൊരിക്കയിരുന്നു . ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോ തന്നെ സാറിന്റെ കുണ്ണാ ഉദിച്ചു.



(എന്തോരു ഷേപ്പ് ആണ് ഇവൾക്ക്. ഉഫ്ഫ്… ഒടുക്കത്തെ വെളുപ്പും. ഒത്ത അമ്മിഞ്ഞയും കർത്താവെ ഇത്രേം നല്ല ഇളം ചരക്കിനെ അതും ആരും ഇതുവരെ തൊടാത്തതിനെ കിട്ടിയിട്ട് എന്തെ എനിക്ക് അത് മുഴുവൻ ആക്കാൻ പറ്റിയില്ല. അവളാണേൽ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നുമില്ല. ഇനി പഠിപ്പേങ്ങാനും നിർത്തുമോ. )

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു കാൾ വന്നത് നഹ്മയുടെ ഉപ്പാടെ നമ്പർ ആണ് . സാറ് ഒന്ന് പേടിച്ചു വിയർത്തു പെട്ടെന്ന് എന്ത് ചെയ്യണം അറിയാതെ ആയി. അവളെങ്ങാനും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്നായി. അപ്പോഴേക്കും ഫോൺ കട്ട്‌ ആയി.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ വീണ്ടും അടിച്ചു തുടങ്ങി. എന്തായാലും രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു ഫോൺ എടുക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.