നഹ്മയും പ്രൊഫസർ വർഗീസ് കുര്യനും [നഹ്മ] 547

തിരിച്ചു കൊണ്ടാക്കാം.

സാറെ അത് ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലേ. ഞാൻ ബസ് കയറി വരാം. വഴി പറഞ്ഞു തന്നാൽ മതി.

എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാൻ അങ്ങട്ട് വരാം. നീ ഒരു 10 മണിക്ക് റെഡി ആയി നിൽക്കു. പിന്നെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ ഇവടെ സിസിലി വെയ്ക്കുന്നുണ്ട്ട്ടോ.

ആ സാർ. പ്രോജക്ടിന്റെ ഡീറ്റെയിൽസ് ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം.

അപ്പോ ശെരി വച്ചോട്ടോ.

അവൾ എങ്ങനെയൊക്കെയോ വളയുന്നുണ്ട് എന്ന് മനസിലായി. എന്നാൽ അവളുടെ മനസ്സിൽ താൻ എന്തിനാ ആന്റിടെ എടുത്ത് തുടയിൽ നുള്ളിയത് പറയാതെ ഇരുന്നത് എന്നായിരുന്നു . സാർ അങ്ങനെ വിചാരിച്ചിട്ടല്ല ചെയ്തത് എങ്കിലും എനിക്ക് എന്താണ് അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നുന്നത്. എന്റെ ഉപ്പയുടെ പ്രായം ഉള്ള ആളാണ് എന്നെ മകളെ പോലെ കാണുന്ന ആളാണ്. ഞാൻ അത് ആന്റിയോട് പറഞ്ഞാലും തെറ്റില്ലായിരുന്നു. ഒരു മകളോട് ചെയ്യുന്ന പോലെ അല്ലേ സാറ് കരുതിയിട്ടുണ്ടാവൊള്ളൂ….
നഹ്മ (പടച്ചോനെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ ഈ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നത്. അല്ലാഹ് എന്നെ കാത്തോളണേ )

പിറ്റേ ദിവസം ഞാറാഴ്ച്ച ആയതിനാൽ സാർ എണീക്കാൻ നേരം വൈകാറാണ് പതിവ്. പക്ഷേ ഇന്ന് സിസിലി വന്ന് വിളിച്ചു എണീപ്പിച്ചു.

(പെട്ടെന്ന് എണീച്ചിട്ട്‌ ): എന്താ മോളെ ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങട്ടെ.

ഡേവിസ് ആണ് വിളിച്ചത് ഇച്ചായ അമ്മച്ചി രാവിലെ ബാത്‌റൂമിൽ വീണ് ത്രെ. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന്.

അയ്യോ എന്നാ പറ്റി എന്നിട്ട്.

പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ലാ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റി. അമ്മച്ചിയ്ക്ക് എന്നെ കാണണം എന്ന് ഞാൻ ഇന്ന് അങ്ങോട്ടേയ്ക്ക് പോവട്ടെ. പ്ലീസ്.

ഇത്‌ കേട്ട വർഗീസ് മാഷിന് സന്തോഷം ആവുന്നു.

തുടരും.