നജിയ [Perumalclouds] 952

‘എന്ത് മനുഷ്യൻ ആടോ താൻ, ചുമ്മാ പൈസ കൊടുക്കാ? അല്ലെങ്കിൽ തനിക്ക് പോകാതിരുന്നൂടെ?’

‘ചുമ്മാ അല്ലല്ലോ ഞാൻ പൈസ കൊടുത്തേ’

‘പിന്നെ?’

‘അവള് പോകും നേരം എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു എന്റെ നെറുകിൽ ഉമ്മ വെച്ചു. ആ ഉമ്മ പൈസക്ക് വേണ്ടി അല്ലായിരുന്നു.  ഇനിയും വരുമ്പോൾ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ സംസാരിച്ചിരിക്കാൻ പൈസ തരേണ്ടി വരോ എന്ന് ചോദിച്ചു.’

‘താൻ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരു ഡ്രാമ ഇറക്കുന്നതാണോ? ഞാനുമായി… ഒരു ഗുഡ് ഫേസ് ഉണ്ടാക്കാൻ?’

‘പ്ളീസ് സ്റ്റോപ്പ്… നിങ്ങൾ ഞാൻ ക്ഷണിച്ചിട്ടല്ലലോ ഇവിടെ വന്നു എന്റെ ബിയർ കഴിക്കുന്നത്? ഒരാൾ സംസാരിക്കുമ്പോൾ സിൻസിയർ ആയാണോ അല്ലെ എന്ന് മനസിലാക്കാനുള്ള ഒരു കഴിവ് ബേസിക് വേണം.

ഈ നിമിഷം വരെ, എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ സംസാരം ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു. നിങ്ങളെ കേൾക്കാൻ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു. ആക്ച്വലി ഞാൻ ഒരു നല്ല ലിസ്നർ ആണ്, ലൂസിയോട് സംസാരിക്കാൻ പൈസ കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു. തനിക്ക് ബിയറും. ബട്ട് ലൂസിയ ഒരു സെക്സ് വർക്കർ ആണെങ്കിൽ പോലും അവർക്കു ഒരാളെ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ട്.’

‘സ്റ്റോപ്പ് ഇറ്റ്’

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ എന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി. മതിൽ ചാടി ചെടിച്ചട്ടി തട്ടിയിട്ട ശബ്‌ദം കേട്ടു. ഞാൻ നോക്കാൻ നിന്നില്ല. മനുഷ്യർക്ക് മനുഷ്യരെ മനസ്സിലാക്കാൻ ഉള്ള കഴിവില്ലാതായിരിക്കുന്നു. പറയുന്ന ഓരോ വാക്കിലും ജഡ്ജ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും.!

നേരം ഒരുപാടിരുട്ടിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോയി രണ്ടു ദോശയാണ് കഴിച്ചത്. ട്രാവെല്ലിങ് ടൈമിൽ ഫുഡിന്
എക്സ്‌പെൻസ് കുറക്കാനും വയർ ചീത്തയാക്കാതിരിക്കാനും നോൺ ഒഴിവാക്കുന്നതാണ് നല്ലതു. നല്ല ചൂട് ദോശ എനിക്ക് മുന്നിൽ വെയ്റ്റർ കൊണ്ട് വെച്ചു. ഞാൻ ആദ്യത്തെ പീസ് ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുമ്പോളാണ് മുന്നിൽ നിന്നും ഇഷയുടെ ശബ്‌ദം,