നജിയ [Perumalclouds] 952

‘ഇഷ, താൻ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്?’

‘ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?’

‘എന്താ?’ അവൾ നിന്നു.

‘ഒരു മിനിട്ടു എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കോ?’

‘അതെന്തിനാ?’

‘നോക്കാൻ പറ്റോ? എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്. അത് ഞാൻ പറയാതെ മനസിലാക്കാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ തിരിഞ്ഞു നടന്നോ. മനസ്സിലായാൽ എന്നോട് സംസാരിക്കണം’

ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിന്നു. ഒരു മിനിട്ടിനു ശേഷം ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. അവൾ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ എന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു. ഞാൻ നടത്തം സ്ലോ ആക്കിയപ്പോൾ അവൾ എന്റെ കൂടെ ആയി. ഞങ്ങളുടെ റൂം എത്താറായിരുന്നു.

‘ഇഷ, ഒരു ദിവസം മാത്രം പരിചയമുള്ള ഒരാളെ, ഏതാനും കുറച്ചു സമയം മാത്രം സംസാരിച്ചു പരിജയം ഉള്ള ഒരാളെ സ്നേഹിക്കാൻ നിൽക്കരുത്. ഒരു പ്രണയമോ സെക്സോ അത് കൊണ്ട് നമ്മൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും നഷ്ട്ടം മാത്രമാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. അത് വേണ്ട.’

ഇഷ ഒന്നും പറയാതെ നടന്നു, ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണിൽ പ്രണയമാണ് കണ്ടത്. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത് എന്നോട് പറയുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ അവൾ അനുഭവിച്ചു നിൽക്കുന്നത് എന്താണെന്നു എനിക്കറിയാം. ഞാൻ കാരണം ജയിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവൾ തോൽക്കാൻ ഇടയാകരുത്! അല്ലാതെ ഇഷയെപ്പോലെ ഒരുവൾ ആയി റിലേഷൻ ഉണ്ടാക്കാൻ എനിക്കെന്തു ബുദ്ധിമുട്ടു!

അവൾ എന്റെ കൂടെ എന്റെ കോട്ടേജിൽ കയറി. കോട്ടേജിനു പിന്നിൽ കാംഫയറിനു വേണ്ട മരങ്ങൾ കൂട്ടിയിട്ടിരുന്നു. ഞാൻ അത് ഒരുക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ എന്തോ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാനും നോക്കി അവൾ നോക്കിയാ ഭാഗത്തേക്ക്. കോട മഞ്ഞിന്റെ അഭാവത്തിൽ നില വെളിച്ചം വീടിനു പുറകിലെ മരങ്ങൾക്കിടയിൽ തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നു. അതിൽ കുറച്ചു മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ പാറി നടക്കുന്നുണ്ട്. ഒരു സുന്ദര സ്വപ്നം പോലെ ആ കാഴ്ച ഇന്നും മനസ്സിൽ വേര് പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.