നജിയ [Perumalclouds] 952

തണുത്ത വെള്ളം വീണപ്പോൾ അണ്ടി വളരെ ചെറുതായി. ആ സമയം വാണം അടിക്കണം എന്ന് തോന്നിയിരുന്നെങ്കിൽ തീ കൂട്ടിയിട്ടു കത്തിച്ചു ചൂട് പിടിപ്പിക്കേണ്ട അവസ്ഥ! ഞാൻ താമസിച്ച വീടിന്റെ മുൻ വശത്തേക്കാൾ ഇഷ്ടം പിൻവശം ആയിരുന്നു . പുറകുവശം മുഴുവനും പൈൻ മരങ്ങൾ ആയിര്ന്നു, അവിടേക്ക് കടക്കാനുള്ള വഴിയുടെ അടുത്തും അപ്പുറത്തുമായി നീല ഹൈഡ്രാഞ്ചി ചെടികൾ പൂത്തു നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് വൈഫായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു.

അത് കഴിഞ്ഞു അമ്മയെയും വിളിച്ചു. വീട്ടിൽ എല്ലാവർക്കും എന്റെ യാത്രകളോടുള്ള പ്രണയം ഒരുപാടറിയാം. എന്നും പൊടിപിടിക്കാത്ത എന്റെ സ്വന്തം സോളോ ട്രാവെല്ലിങ്! എനിക്ക് ഞാനാകാനും എനിക്ക് വളരാനും,

യാത്രകളെ ചുറ്റിപിടിച്ചു കയറേണ്ടത് അനുവാര്യമാണ്. കോൾ ചെയ്തു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തപ്പോളാണ് താഴെ നിലത്തു ഒരു മോതിരത്തോളം വട്ടത്തിൽ വിരിഞ്ഞ ഒരു നീല പൂ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

ഞാൻ അത് പൊട്ടിച്ചു അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ തൊട്ടപ്പുറത്തെ വീട്ടിൽ നിന്നും, ‘നാട്ടിൽ എവിടെയാ?’
‘ചാലക്കുടി’ ‘താനോ?’ ‘ഞാൻ… ഞാൻ.. പേരെന്താ?’ ‘പെരുമാൾ..’ ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന് സാമാന്യം ആൻസർ പറയാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്തവർ പിന്നെ എന്തിനു ഒരുപാടു സംസാരിക്കാൻ നിക്കുന്നു! ബട്ട് ദേഷ്യത്തിന് എന്തൊക്കെ മനസ്സിൽ തോന്നിയാലും അവൾ ഒരുപാട് സുന്ദരി ആയിരുന്നു. നല്ല കോലൻ മുടിയും വിടർന്ന കണ്ണുകളും.

അവൾ ഒരു ലൈറ്റ് കളർ റോസ് ടി ഷർട്ട് ആയിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത്. കറുത്ത ഹിജാബ് ആണ് ധരിച്ചിരുന്നത്. വളരെ കുറച്ചു നേരം കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ ശരീരം തണുത്തു വലിഞ്ഞു മുറുകിയിരുന്നു. ഞാൻ ഹരിഹരന്റെ ഗസൽസ് ലോ സൗണ്ടിൽ വച്ച് ബിയർ പൊട്ടിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് കോട്ടേജിന്റെ പിന്നിൽ നിന്നും വിളി കേൾക്കുന്നത്, ‘ബ്രോ’ ഞാൻ ബിയർ ബോട്ടിൽ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് ചെന്നു.