അവളുടെ കണ്ണിന്റെ വശ്യത ഇപ്പോൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. നിസ്സഹായതയോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി. അവളെ ശ്രെദ്ധിക്കാതെ അവൻ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ എന്തോ തിരയുകയാണ്.
“നീ എന്താ ഈ നോക്കുന്നേ? “
“എന്റെ ബാഗ് എവിടെ? “
“അലമാരയിലുണ്ട്. ഇപ്പോളെന്തിനാ നിനക്ക് ബാഗ്? “
“നിയതൊന്ന് എടുത്തോണ്ട് വാ.. അല്ലേൽ വേണ്ട ഞാൻ തന്നെ പോയി എടുത്തോളാം. “
നീണ്ട കാൽവയ്പുകളോടെ അവൻ മുറിയുടെ മൂലയിലേക്ക് നടന്നു. പാതി തുറന്നു കിടന്ന അലമാര തുറന്നു ബാഗിന്റെ ഓരോ അറകളിലേക്കും ചൂഴ്ന്നു നോക്കി. ബാഗിനുള്ളിൽ കടന്ന കൈ പുറത്തോട്ടു വന്നത് സിഗരറ്റിന്റെ ഗോൾഡൻ പാക്കെറ്റുമായാണ്. അതിൽ നിന്നൊരെണ്ണം എടുത്ത് കത്തിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ വീണ്ടും അവളിരുന്ന കസേരയ്ക്കടുത്തേയ്ക് നടന്നു.
“ഭയങ്കര തണുപ്പ്. ഇപ്പോൾ കുറച്ചാശ്വാസം. “
അവളുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ വലിച്ചിട്ട മേശയിലേക്ക് ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് അവൻ പുക ഉള്ളിലേക്കു വലിച്ചു.
“നിനക്കെല്ലാം തമാശയാണ്. “
വിരലുകൾ മടക്കി ശബ്ദമുണ്ടാക്കി കൊണ്ട് അവൾ പരിതപിച്ചു.അവളുടെ തലയിൽ അവന്റെ കൈകൾ തഴുകി. സിഗരറ്റിന്റെ മണം അവളുടെ മൂക്കിന്റെ കീഴെ ഒഴുകി നടന്നു. ആ ഗന്ധം അവൾ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കാലം ഒരുപാടായി.
“ഞാൻ തമാശ പറഞ്ഞതല്ല. എനിക്ക് നിന്നെ നഷ്ടപെട്ടാലോ !”
ഇപ്പോളവൻ പറഞ്ഞത് തമാശയല്ലെന്നു അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും വ്യക്തമാണ്.അത് അവളെ കൂടുതൽ കുഴക്കി .
“വിവേക് നിനക്കറിയാലോ എനിക്ക് നിന്നെ ജീവനാണെന്ന്. അതുപോലെ അവനെയും. ആര് പോയാലും നഷ്ടം എനിക്കല്ലെടാ. “
അവന്റെ കൈകൾ ചുണ്ടിലേക്കവൾ അടുപ്പിച്ചു. ആ കൈകൾ പിന്നിലേക്ക് വലിഞ്ഞത് അവളെ ആശങ്കയിലാക്കി. മേശയിലേക് ചാരി നിന്ന അവന്റെ ചുണ്ടിലെ സിഗരറ്റ് എരിഞ്ഞു തീരാറായി. അതിനെ ചെരുപ്പിനടിയിൽ ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ നിവർന്നു നിന്നു.
“നിനക്ക് ഈ മേശ ഓർമ്മയുണ്ടോ? “
Nice
ഒരു റിയൽ സിനിമ കണ്ട അനുഭവം പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് നിർത്തിയത് ചതിയായി …
വലിച്ചു നീട്ടി വികൃതമാക്കേണ്ടെന്നു കരുതി. കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം
നല്ലൊരു കഥ,ഇഷ്ട്ടം ആയി……
മനോഹരമായ അവതരണം
അഭിനന്ദനങ്ങൾ
Hi alby
അഭിനന്ദനങ്ങൾ നന്ദി
നന്നായിട്ടുണ്ട്, പുതിയ കഥകൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
Thanx rosy.
സൈറ്റിലെ പല കഥകളെയും ഞാൻ വായിക്കാതെ വിടുന്നത് എഴുതുന്ന ഭാഷ സഹിഷ്ണുതയുടെ അടുത്തുപോലും വരാത്തത് കൊണ്ടാണ്. മാസ്റ്റർ, മന്ദൻ രാജ , ഋഷി, അൻസിയ, ജോ, സിമോണ സാഗർ തുടങ്ങിയവരുടെ കഥകൾ അവധിക്ക് വെക്കാതെ വായിക്കുന്നതിന്റെ കാരണവും അതാണ്.
ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ താങ്കയുടെ വാളിൽ എഴുതാൻ കാരണം, മനോഹരമായ ഭാഷയിൽ ഹൃദയത്തിലേക്ക് നേരിട്ട് പ്രവേശിക്കുന്ന രീതിയിൽ താങ്കൾ ഇ കഥ എഴുതി എന്ന് പറയാനാണ്. സുന്ദരം. കാത്തിരിക്കുന്നു അടുത്ത രചനകൾക്കായി.
ഈ സൈറ്റിൽ ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആരാധിയ്ക്കുന്ന ഒരു പേര് എന്റെ കഥയുടെ കമന്റ് സെക്ഷനിൽ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കിളി പോയി. എന്നെ താങ്കൾ ഓർക്കാൻ സാധ്യത കുറവാണു. മഞ്ഞിൽ വിരുന്നെത്തിയ സിമോണയ്ക് താഴെ എന്റെ കമന്റിന് റിപ്ലൈ ആയി എന്നോട് ഒരു കഥ എഴുതാൻ ആവശ്യപെട്ടിരുന്നു. ആ അമിത ഭാരവും ചുമന്നാണ് ഞാനീ കഥയെഴുതിയത്. താങ്കളെ പോലെ ഒരാൾക്കു വേണ്ടി കഥയെഴുതുമ്പോൾ i wanted to try something real. ഈ കഥ താങ്കൾ വായിച്ചു കാണുമോ എന്ന് പോലും എനിക്ക് സംശയം ആയിരുന്നു. ഒരുപാട് സന്തോഷം.
പ്രിയ പവിത്രന്…
എന്താണ് ഞാനിപ്പോൾ പറയേണ്ടത്?
ജാഡയെന്നൊക്കെ പലരും ആരോപിക്കാവുന്ന ഒരപരാധത്തിന്റെ ഉടമയുടെ രൂപത്തിലാണീ വാക്കുകൾ ഞാൻ ഇവിടെ കുറിക്കുന്നത്.
ആ അപരാധത്തിന് പക്ഷെ ഞാൻ കൊടുക്കുന്ന പേര് ഉത്തരവാദിത്തമില്ലായമയെന്നാണ്….
ഒത്തിരി ഇഷ്ടത്തോടെ പവിത്രനോട് ഒരു കാര്യം ചെയ്യാനാവശ്യപ്പെടുക.
ആവശ്യം മാനിച്ച് പവിത്രൻ അത് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനത് മറന്നു പോവുക.
ക്ഷമിക്കണം.
ആ ഒരു വാക്കല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എനിക്കിവിടെ എഴുതാനില്ല.
താങ്കളുടെ മറുപടി വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാനാദ്യം ചെയ്തത് ഉസൈൻ ബോൾട്ടിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ “മഞ്ഞിൽ വിരുന്നെത്തിയ സിമോണ” യെന്ന കഥ എടുത്ത് താങ്കളുടെ പേരിലെ ആ കമന്റ് തിരയുകയായിരുന്നു…
മുകുന്ദനെപ്പറ്റിയും ദില്ലിയെപ്പറ്റിയും എഴുതിയ “ബ്രെവിറ്റി ഈസ് ദ സോൾ ഓഫ് പോയം” എന്ന വാക്യത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ആ മനോഹരമായ കമന്റ്റ്…!!
അത് കുറിച്ച ആളെ മറന്നുപോവുക…!!!
വീണ്ടും പറയട്ടെ: ക്ഷമിക്കണം.
ഒരു ഭാരവും ഞാൻ കണ്ടില്ല കഥയിൽ .
വ്രത ബദ്ധമായ എന്റെ ഖേദം സ്വീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ, എങ്കിൽ, അഭ്യർത്ഥനയുടെ ഹിമപുഷ്പ്പങ്ങൾ വീണ്ടുമർപ്പിക്കുന്നു:
ഇനിയുമെഴുതുക.
സ്നേഹപൂർവ്വം,
സ്മിത.
വാക്കുകൾ കൊണ്ട് ഹൃദയം കീഴടക്കാൻ എന്തൊരു കഴിവാണ് ഹേ നിങ്ങൾക്ക്. അതിപ്പോൾ കഥയായാലും കമന്റ് ആയാലും വായിക്കുന്നവന്റെ മനസ് നിറയും. അന്ന് കഥ എഴുതാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ റിപ്ലൈ പോലും തരാതെ മുങ്ങിയത് കഥ എഴുതാൻ പറ്റുമോ എന്ന് അന്ന് ഉറപ്പില്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ടായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് കുറ്റം ഒരാളുടെ മാത്രമല്ല. ഇനി ഒരു കഥ എഴുതാൻ ഇതുപോലെ എത്ര മാസങ്ങൾ കഴിയുമെന്നറിയില്ല. ഈ പേര് എവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് കുറിച്ചിടുക മറക്കാതിരിക്കാൻ.
നല്ല കഥ. നാച്ചുറൽ ആയി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
കഥ നന്നായി തന്നെ ഞങ്ങളിൽ എത്തിച്ചു എന്നത് വളരെ നല്ല കാര്യമായിരുന്നാൽ കൂടി കഥ വെക്തതക്ക് വേണ്ടി പേജുകൾ കൂട്ടമായിരുന്നു. ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും എഴുതിയത് ഒരിക്കലും പാതിയിൽ നിർത്തരുത്. തുടർന്ന് എഴുതുക വിമര്ശിക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടിയല്ല കാത്തിരുക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടി, ഉൾക്കൊള്ളുന്നവർക്ക് വേണ്ടി.
By
Shazz
Hi shazz
ഇത് എഴുതി തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ വിമർശനങ്ങൾ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ്. കാരണം shazz പറഞ്ഞ പോലെ അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ജീവിത കഥയേക്കാൾ അവരുടെ ജീവിതം നൽകിയ സന്ദേശം മാത്രമാണ് ഞാൻ വായനക്കാരിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചത്. ഇതുപോലുള്ള നിങ്ങളുടെ സപ്പോർട്ടുകൾ ആണ് പലപ്പോളും പുതിയ കഥകൾക് തുടക്കം.
സ്നേഹപൂർവ്വം പവിത്രൻ
സത്യസന്ധമായ ഒരു വ്യത്യസ്ഥ അവിഹിതയെഴുത്ത് .!
Thanx dear
പ്രിയ പവിത്രൻ,
നല്ല കഥ. അവതരണത്തിലെ ഒരു മാറ്റമുള്ള ശൈലിയാണ്‌ പവിത്രന്റെ കഥകളിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളത്‌. അവർ രണ്ടുപേരും പച്ചമനുഷ്യരും, സാധാരണക്കാരുടെ വികാരങ്ങളുമുള്ളവരാണെന്നു തോന്നിപ്പിച്ചു..
ഋഷി
Hi ഋഷി
ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചതൊന്നും ആരിലേക്കും ഈ കഥയിലൂടെ convey ചെയ്യാൻ പറ്റാതെ പോയോ എന്ന സംശയത്തിൽ നില്കുമ്പോളാണ് ഈ കമന്റ് കണ്ടത്. People accepts fantacy rather dan reality.
പവിത്രൻ
ഒരു മുറിയും ഒരു മണിക്കൂറും. അവിഹിതത്തിനെ ഒന്ന് different ആയി aproach ചെയ്യാൻ ട്രൈ ചെയ്തതാ. അതുകൊണ്ടാണ് ഫ്ലാഷ് ബാക്കുകളൊന്നും വലിച്ചിടാതിരുന്നത്. കഥ ഇഷ്ടപെട്ട ചുരുക്കം പേരുകളിൽ ഒരാളാണ് തമ്പുരാൻ. അത് അറിയിച്ചതിനു നന്ദി.
ഉയർന്ന ചിന്താഗതിയും ഊമ്പിയ ജീവിതവും അതാവും ഇതിനു ഇടാൻ പറ്റിയ ടൈറ്റിൽ
ടൈറ്റിൽ മാറ്റാൻ പറ്റുവൊന്നു അഡ്മിനോട് ഒന്ന് ചോദിച്ചു നോക്കട്ടെ
ദുരന്തങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഒന്ന് കൂടി ???
Anyway tanx for ur comment?
Great
Tanq?
അവർ എങ്ങനെ പരിചയപെട്ടു എന്ന് പറഞ്ഞില്ല അത് ഒരു പോരായ്മ പോലെ
കഥ സൂപ്പർ
ഒരു മുറിയും ഒരു മണിക്കൂറും. അവിഹിതത്തിനെ ഒന്ന് different ആയി aproach ചെയ്യാൻ ട്രൈ ചെയ്തതാ. അതുകൊണ്ടാണ് ഫ്ലാഷ് ബാക്കുകളൊന്നും വലിച്ചിടാതിരുന്നത്. കഥ ഇഷ്ടപെട്ട ചുരുക്കം പേരുകളിൽ ഒരാളാണ് തമ്പുരാൻ. അത് അറിയിച്ചതിനു നന്ദി.