നമ്മൂരു ബെംഗളൂരു [ഡേവിഡേട്ടൻ] 307

അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു എനിക്ക് കുളിരുകോരി. ഇത് ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചതിനേക്കാൾ ഫാസ്റ്റ് ആണല്ലോ കർത്താവേ പോകുന്നത്. അവസാനം ഊമ്പിക്കരുത്, പറഞ്ഞേക്കാം.

“പതിനേഴാം വയസിൽ തുടങ്ങിയ പൊളിയാ.”

“അപ്പൊ ഒരു പത്തുവർഷത്തിൽ കൂടുതൽ ആയിക്കാണൂലോ. എത്രയെണ്ണം ഇതുവരെ?”

” ഇതുവരെ ഒരു പത്തിരുപതെണ്ണം. അല്ല, അതിൽ കൂടുതൽ കാണും. എണ്ണുന്നത് പണ്ടേ നിർത്തി.”

“കൊള്ളാലോ താൻ!”

വെയിറ്റർ ചായയും അപ്പവും കൊണ്ടുവന്നു. രണ്ടപ്പം ഞാനെടുത്തു. അയാള് പോയപ്പോൾ അവൾ തുടർന്നു:

“എടാ കാമദേവാ! നോക്കീം കണ്ടും ഒക്കെ വേണം. വല്ല രോഗവും വരും.”

“ഏയ്. കണ്ട ആപ്പ ഊപ്പകളുടെ കൂടെ ഒന്നും പോവാറില്ല. എനിക്കും കൂടെ കണ്ടു ബോധിക്കണം. പിന്നെ ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാറുണ്ട് ഒരു സേഫ്റ്റിക്ക്. ക്ളീൻ ആണ്.”

അവൾ ചിരിച്ചു. “ഗുഡ് ബോയ്. ഇത് എന്നെ ബോധിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ആണോ പറയുന്നേ?”

” എന്നു കൂട്ടിക്കോ. പോയാലൊരു വാക്ക്. കിട്ടിയാൽ..”

“കിട്ടിയാൽ?” അവള് ചുണ്ടു കോട്ടി.

“ഒരൂക്ക്”

അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. പെണ്ണിനെ കാണാൻ ഒരു ചന്തം ഒക്കെയുണ്ടല്ലോ! ചിരി സൂപ്പർ ആണ്. കൂടെ  രണ്ടു മുലകളും നല്ല താളത്തിൽ കിടന്നു ചാടുന്നു.

“നല്ല പ്രാസം ഒക്കെയുണ്ടല്ലോ. പിന്നെ, തന്റെ കോൺഫിഡസൻസ് എനിക്കിഷ്ടായി. മിക്ക മലയാളി ചെക്കന്മാർക്കും നേരിട്ട് കാര്യം അവതരിപ്പിക്കാൻ മടിയാണ്. പക്ഷെ പാതിരാത്രി ആയാൽ കാണാം ഫെയ്‌സ്‌ബുക്കിലോ വാട്സാപ്പിലോ മെസേജ് അയപ്പ്. മൊണ്ണന്മാർ. താൻ ഡിഫറൻറ് ആണ്. ഐ ലൈക്കിറ്റ്.”

“താങ്ക്യൂ. വല്യ ലുക്ക് ഇല്ലെങ്കിലും വായിലെ നാക്കാണ് എന്നെ ഇവിടെവരെ എത്തിച്ചത്.”

“ഏയ്, തന്നെ കാണാൻ അത്ര കൊഴപ്പം ഒന്നൂല്ലടോ. ആൻഡ് യു ഹാവ് എ റിയലി നൈസ് സ്‌മൈൽ. പിന്നെ പെണ്ണുങ്ങള് സിക്സ് പാക്ക് ഉള്ള പിള്ളേരെ മാത്രമേ നോക്കൂ എന്ന കാര്യം ഒക്കെ പഴഞ്ചനാ. ബോറടിപ്പിക്കാതെ സംസാരിക്കാൻ പറ്റണം, അതാണ് മെയിൻ.”

“ഹൌ ആം ഐ ഡൂയിങ് സോ ഫാർ?”