നമ്മൂരു ബെംഗളൂരു [ഡേവിഡേട്ടൻ] 307

ഇടയ്ക്കിടെ അവൾ ചുണ്ടു വിടുവിച്ചു കുണ്ണ മൊത്തം നാവിട്ടു നനയ്ക്കും, കൈ കൊണ്ട് ഉഴിയും. എന്നിട്ടു വീണ്ടും ആവുന്നത്രേം വായിലെടുക്കും.

അവളുടെ വായിലെ ചൂടും നനവും, കൂതിയിൽ വിരലിട്ടുള്ള അവളുടെ പ്രയോഗവും കാരണം എനിക്ക് അധികനേരം പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

കിതപ്പിനിടയിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“എടീ, എനിക്കിപ്പോ വരും. നിന്റെ കയ്യൊന്നു തന്നേ, ആ പൂറിന്റെ രുചി ഒന്ന് നോക്കണം എനിക്ക്.”

അവളുടെ വലതുകൈ എനിക്കുനേരെ നീണ്ടു. അവളുടെ വായിൽ ആഞ്ഞടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ മെല്ലെ കുനിഞ്ഞു ആ വിരലുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിനിടയിലാക്കി.

നല്ല പഴംചക്കയുടെ മണമുള്ള, ലേശം ചവർപ്പും ഉപ്പും കൂടിക്കലർന്ന ചൂടുദ്രാവകം ഞാൻ നൊട്ടിനുണഞ്ഞു. അവളുടെ പിഴിഞ്ഞൂമ്പലും കൂടി ആയപ്പോൾ എന്റെ അണക്കെട്ടുപൊട്ടി. അടുത്തകാലത്തൊന്നും അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സുഖത്തോടെ ഞാൻ അവളുടെ വായിൽ ചുരത്തി.

“ഈ ചൂടുപാലു മുഴുവനും എനിക്കുവേണം.”
ഒരു തുള്ളി പോലും ബാക്കി വെക്കാതെ, കുണ്ണപ്പാലു മുഴുവനും അവൾ നക്കിക്കുടിച്ചു. ഞാൻ ഒരു തളർച്ചയുടെ അവളുടെ അരികിലിരുന്നു.

“ദാറ്റ് വാസ് ഓസം.”
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടുകോർത്തു.

ധൂം മച്ചാലേ പാട്ടിന്റെ ഈണത്തിൽ ബസ് ഹോണടിച്ചു. കൊല്ലം പത്തുപതിനഞ്ചായിട്ടും ഇവർക്കിത് മാറ്റാറായില്ലേ?

“എന്താണളിയാ, കിളിപോയോ?”

എന്റെ ചുണ്ടുവിടുവിക്കാതെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“പോകാതെ പിന്നെ? അമ്മാതിരി ഊത്തല്ലായിരുന്നോ? തനിക്കൊന്നും തിരിച്ചു തരാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്നാണ് സങ്കടം.”

“അതോർത്ത് താൻ വറീഡ് ആവണ്ട. നമുക്കിനിയും ചാൻസ് വരുമെടോ”

അവൾ ചിരിച്ചു.

“ശരി, വാ. ആ കിളിയും ഡ്രൈവറും നമ്മളെ തപ്പിയിറങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് അങ്ങോട്ടുചെല്ലാം.

പാന്റ് കയറ്റിയിട്ട്, മുടിയൊക്കെ ശരിയാക്കി ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ ഞങ്ങൾ ബസ്സിൽ കയറി. ഞാൻ എന്റെ സീറ്റിലേക്കു ചെന്നു. വിൻഡോ സീറ്റിലെ ജിമ്മൻ അപ്പഴും കൂർക്കം വലിച്ചു ഉറങ്ങുവാണ്. അവളുടെ സീറ്റിൽ കൂടെ ഒരു പ്രായം ചെന്ന സ്ത്രീയാണ്. അവൾ സീറ്റിലിരുന്നു എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി. ഞാൻ ചിരിച്ചു.

ഞാൻ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ പിൻസീറ്റിലെ തമിഴത്തി എന്നെത്തന്നെ