നാൻസി മമ്മിയെ പിഴപ്പിച്ച രാത്രി [ജഗൻ] 377

“നമസ്കാരം ടീച്ചറെ… ഞാൻ ജോണി… ലീന പറഞ്ഞത്.”

നാൻസി കൈ കൂപ്പി നിന്നു.

“ എന്താ ചേട്ടൻ പേര് ? ഞാൻ ജോണി ഇന്നുമുതൽ ഞാൻ ജോലി തുടങ്ങാം.

ഇന്ന് മുതൽ തന്നെ വേണ്ടത്. തോമസിനെ നോക്കണേ…”

ജോണി തല കുലുക്കി.

“ ടീച്ചറെ, ഞാൻ മിലിട്ടറിയിൽ 30 വർഷം സർവീസ്. രോഗിയെ നോക്കുന്നത് എന്റെ ഡ്യൂട്ടി. വിഷമിക്കേണ്ട. ഞാനെല്ലാം വേണ്ടതുപോലെ ചെയ്തോളാം തോമസ് മാഷിന് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാവില്ല

ആദ്യ ദിവസം തന്നെ ജോണി തോമസ്നെ എളുപ്പത്തിൽ എടുത്ത് കുളിപ്പിച്ചു, ഡ്രസ് മാറ്റി, ഭക്ഷണം കൊടുത്തു. നാൻസി മമ്മി അകത്ത് നിന്ന് നോക്കി, കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ… എത്ര നാൾ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് പിടിച്ചു നിന്നു…”

രാത്രി ജോണി അങ്കിൾ വരാന്തയിലെ ചെറിയ മുറിയിൽ കിടന്നു. നാൻസി ആദ്യമൊക്കെ വാതിൽ അടച്ച് ഉറങ്ങി. പക്ഷേ പതിയെ മനസ്സ് ശാന്തമായി. ജോണി വളരെ മര്യാദയുള്ളവൻ. “ ടീച്ചറെ ചായ വേണോ?”,” ടീച്ചർ ഇന്ന് സ്കൂളിൽ നിന്ന് വൈകിയോ?” എന്നൊക്കെ ചോദിച്ച് സംസാരിക്കും. തോമസ്നോടും സ്നേഹമുള്ള സംസാരം.

അങ്ങനെ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു.

ഒരു ദിവസം രാവിലെ.

തോമസിനെ കുളിപ്പിച്ച് ജോണി ബെഡിലേക്ക് കൊണ്ടുവരികയാണ്. നാൻസി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഓടി വന്നു സഹായിക്കാൻ. അവർ ധൃതിയിൽ ഒരു പഴയ നൈറ്റി ആണ് ഉടുത്തത്. മുൻഭാഗം അല്പം തുറന്നിരുന്നു. ജോണി തോമസിനെ ബെഡിൽ കിടത്തി തിരിഞ്ഞപ്പോൾ… ആ നിമിഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ നാൻസി മമ്മിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. വെളുത്ത മാറിടം അമ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സായെങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഉറച്ചു നിൽക്കുന്നത്… അല്പം വിയർത്ത് തിളങ്ങുന്നത്…