നാൻസി മമ്മിയെ പിഴപ്പിച്ച രാത്രി [ജഗൻ] 377

ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം.

തോമസ് ഉറങ്ങി. നാൻസി മമ്മി സാരി അഴിച്ച് നൈറ്റി ഉടുത്ത് അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുകയാണ്. ജോണി വരാന്തയിൽ നിന്ന് അകത്തേക്ക് നോക്കി. നൈറ്റിയുടെ മുൻഭാഗം അല്പം തുറന്നിരുന്നു. വിയർപ്പ് കാരണം നൈറ്റി ശരീരത്തോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്നു. മാറിടത്തിന്റെ വക്രത വ്യക്തമായി കാണാം. ജോണി ശ്വാസം കിട്ടാത്ത പോലെ. കൈയിൽ പിടിച്ചിരുന്ന വെള്ളം ഗ്ലാസ് പതിയെ താഴ്ത്തി. മനസ്സിൽ ആഗ്രഹം കത്തുന്നു. “എത്ര സുന്ദരി… ഇപ്പോഴും… ദൈവമേ…”

അദ്ദേഹം പതിയെ അടുത്ത് ചെന്ന്.

“ വെള്ളം വേണോ മമ്മി?” എന്ന് സാധാരണം പോലെ ചോദിച്ചു.

നാൻസി തിരിഞ്ഞു ചിരിച്ചു. “വേണ്ട, അല്ല എന്നെ ഇപ്പോൾ എന്താ വിളിച്ചത്? മമ്മി എന്നോ ?അതെന്താ അങ്ങനെ വിളിച്ചത് ?എന്നെ മക്കളും ഡാഡിയും മാത്രമാണ് അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്”

ജോണി പറഞ്ഞു: എനിക്കെന്തോ മമ്മി എന്ന് വിളിക്കുന്നതാണ് ശരി എന്ന് തോന്നി, അതുകൊണ്ട് വിളിച്ചതാണ്. വിഷമമായെങ്കിൽ സോറി.

നാൻസി പറഞ്ഞു : അതു കുഴപ്പമില്ല, മമ്മി എന്നു തന്നെ എന്നെ വിളിച്ചോളൂ. എനിക്കും അതുതന്നെയാണ് ഇഷ്ടം.

അവരുടെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ ജോണിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തോ ഉരുകി. പക്ഷേ പുറമെ ഒന്നും കാണിക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

രാത്രി ജോണിക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല.

അദ്ദേഹം തന്റെ മുറിയിൽ ഇരുന്ന് കണ്ണടച്ച് ആ രൂപം ഓർത്തു. കൈ പതിയെ താഴേക്ക് പോയി. “നാൻസി…” എന്ന് മനസ്സിൽ വിളിച്ചു. ലജ്ജ തോന്നി. പക്ഷേ ആഗ്രഹം അടക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. അമ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സുള്ള ഒരു സ്ത്രീ… പക്ഷേ അവരുടെ സൗന്ദര്യം അദ്ദേഹത്തെ ഭ്രാന്തനാക്കി.